Κλαίγοντας στο MasterChef

Ανάμεσα σε σολομό και μοσχαράκι, μεταξύ τυρού και αχλαδίου, οι τρεις σεφ, Σωτήρης Κοντιζάς, Πάνος Ιωαννίδης και Λεωνίδας Κουτσόπουλος έρχονται αντιμέτωποι, εκτός από τις μαγειρικές ικανότητες των συμμετεχόντων και με την «έντονη» προσωπική τους ιστορία.

Το στρατηγείο του Winston Churchill, έγινε ξενοδοχείο!

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από την μέχρι τώρα πορεία του παιχνιδιού είναι αυτό του Βασίλη Στεφανίδη από την Θεσσαλονίκη. Ενός ανθρώπου που εμπνέει αφού δεν εγκαταλείπει την προσπάθεια  και το όνειρό του και ενώ αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα με την όρασή του-  βλέπει μόλις 5% αφού έχασε την όρασή του από το ένα μάτι στα 12 του χρόνια και από το δεύτερο στα 24 του. Ο Βασίλης στάθηκε απέναντι από την μαγειρική τριάδα και διεκδίκησε μία θέση στο παιχνίδι την οποία και κέρδισε τη στιγμή που το κοινό τον θαύμασε και τον παραδέχτηκε.

Άλλη μία συγκινητική ιστορία ήταν αυτή της Κατερίνας Ελένης που τα τελευταία χρόνια ζει στη Γερμανία και δουλεύει σε κομμωτήριο. Η 36χρονη πήρε την απόφαση να φύγει από το σπίτι της σε ηλικία 14 ετών αφού οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες. Οι γονείς της είχαν χωρίσει με τον πατέρα της δεν είχε ιδιαίτερες σχέσεις

«Έφυγα στα 14 από το σπίτι μου και τότε ξεκίνησα την κομμωτική. Μικρή ήμουν καλή μαθήτρια και όνειρό μου ήταν να σπουδάσω νομική. Επειδή οι συνθήκες δεν ήταν οι ιδανικές, χρειάστηκε να φύγω από το σπίτι και αποφάσισα να ακολουθήσω την κομμωτική όχι από επιλογή, αλλά αναγκαστικά γιατί έπρεπε να κάνω κάτι που θα μου φέρει γρήγορα άμεσο κέρδος, να μπορέσω να ορθοποδήσω μόνη μου. Πήγα σε σχολή στα 14 μου κι έκανα τρεις δουλειές ταυτόχρονα», είπε η Κατερίνα Ελένη στην κάμερα και συμπλήρωσε «Έπρεπε η μητέρα μου να δουλεύει όλη μέρα. Κάπου μέσα στα χρόνια της εφηβείας χάθηκε λίγο η μπάλα και υπήρξαν άλλες καταστάσεις. Δεν υπήρξαν αυτές οι συνθήκες που θα έπρεπε να υπάρχουν για να μεγαλώνει ένα παιδί σωστά», για να καταλήξει «Από επιλογή είμαι μόνη μου. Από επιλογή δεν παντρεύτηκα έναν μαλ…α που θα με ταΐζει και θα με ποτίζει. Από επιλογή τα έχω κάνει όλα αυτά».

Διαβάστε επίσης: «Master Chef»: Καλωσόρισες γευστικό μου reality

Ένας επίδοξος σεφ που έχασε το γιο του σε δυστύχημα, ένας νεαρός που δε μπορεί να μιλήσει καλά επειδή οι γονείς του χώρισαν όταν αυτός ήταν 6 ετών και έπαθε συναισθηματικό σοκ. Μία κοπέλα που δεν έχει υποστήριξη από την οικογένειά της, ένα παιδί με όνειρα που το «καταριέται» ο πατέρας του, είναι μερικές από τις ιστορίες που ειπώθηκαν και μας συγκίνησαν βαθιά και αληθινά.

Και ναι, μερικοί άνθρωποι αξίζει να ακούγονται και να γίνονται παράδειγμα προς μίμηση επειδή η συμπεριφορά τους είναι υποδειγματική, όπως ο Βασίλης Στεφανίδης. Η ζωή θέλει θάρρος, επιμονή και υπομονή. Αλλά … όταν η τηλεοπτική κάμερα αρχίζει να γράφει είναι καλό να μην υπερβάλλουμε στην όποιου είδους εκμετάλλευση της ανθρώπινης «ανάγκης». Όλοι το βλέπουμε, όπως αποδεικνύεται από την υψηλή τηλεθέαση, όλοι το σχολιάζουμε και το «ψάχνουμε» μανιωδώς όμως το συγκεκριμένο πρόγραμμα έχει σημαία του τη μαγειρική. Και ναι δεν περιμένουμε να δούμε συνταγές και κόλπα για να γίνουμε αστεράτοι σεφ αλλά εκτός από το κλάμα και τον πόνο ας συγκινηθούμε και με ένα ωραίο πιάτο, ένα λαχταριστό φαγητό, μία εξαιρετική συνταγή βρε παιδί μου.

Ενώ τα δάκρυα δεν έχουν στεγνώσει ακόμη από τα προηγούμενα  επεισόδια, το «MasterChef» επιστρέφει για να χαρίσει- και σήμερα το βράδυ -περισσότερη συγκίνηση και να κάνει το τηλεοπτικό κοινό να πλαντάξει από το κλάμα. Αδίκως περιμένεις να σου ανοίξει την όρεξη με μουσακά και καρμπονάρα. Το παιχνίδι και φέτος «παίζεται αλλιώς» έτσι όπως γεμίζει τον τόπο με ανθρώπινες ιστορίες που ναι μεν εμπνέουν αλλά την ίδια στιγμή- πολλές από αυτές- θυμίζουν «καλό reality μιας άλλης εποχής».