Η μυθοπλασία και κάποια παιχνίδια θα βάλουν πλάτη για να σωθεί η αξιοπρέπεια της ελληνικής τηλεόρασης;

Τα στάνταρ τους υψηλά, η εικόνα, η δομή, η σκηνοθεσία και τα σενάρια δίνουν το δικό τους αγώνα ώστε πραγματικά ο τηλεθεατής να μην έχει απλώς κάτι να δει, αλλά να θέλει να δει και μάλιστα με ιδιαίτερη συνέπεια. Ακόμα και πέρσι που κάποιες σειρές δεν έχαιραν της τηλεθέασης που τους αναλογούσε, είτε με τις καλοκαιρινές επαναλήψεις είτε μέσω you tube, κέρδισαν θεατές και συζητήθηκαν έστω και καθυστερημένα.

Το στρατηγείο του Winston Churchill, έγινε ξενοδοχείο!

Ευτυχώς η μυθοπλασία και φέτος θα κάνει το θαύμα της, μαζί με τα τηλεοπτικά παιχνίδια που σέβονται τους τηλεθεατές και τη νοημοσύνη αυτών. Κι όταν λέμε παιχνίδια, μιλάμε για παιχνίδια τύπου: Still Standing, Τροχό της Τύχης, Rouk Zouk, Δες και Βρες, The Voice και παρεμφερή αυτών και ουχί για παιχνίδια – reality ή αλλιώς την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΝΤΡΟΠΗ της ελληνικής τηλεόρασης.

Μπορεί να παρουσιάζονται σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου αυτά τα τρισάθλια reality, και να υπάρχουν και θεατές που τα βλέπουν, όμως αυτό θέλουμε να αναπαράγουμε; Αυτό θέλουμε να προσφέρουμε; Αυτό έλειπε από την ελληνική τηλεόραση; Γιατί δεν είναι τυχαίο ότι σε όλα αυτά τα «παιχνίδια» μπαινοβγαίνουν συχνά-πυκνά τα ίδια πρόσωπα που εξυπηρετούν καταστάσεις και που δεν τα ενδιαφέρει αν ξεφτιλίζονται δημοσίως διεκδικώντας με κάθε τρόπο «τα 15 λεπτά δημοσιότητας που τους αναλογούν». Και μέσα σε όλα τα τραγικά είναι σαν να έχουν κάνει καστ ασχήμιας. Δεν ξέρεις από ποια βλεφαρίδα να πιαστείς και σε ποιο τατουάζ να πας να γράψεις το σχόλιό σου και πόση μαγκιά να περιμαζέψεις.

Μήπως τώρα που είναι ακόμα στην αρχή όλη αυτή η αθλιότητα να τη δουν και να τη μαζέψουν;