Η ηλιθιότητα της υποτιθέμενης εξουσίας

Τουλάχιστον μία θερμική κάμερα, για να δει σε τι κατάσταση ήταν οι επιβάτες που μόλις είχαν φθάσει. Λάθος. Ο μόνος καημός, της τελωνειακής υπαλλήλου ήταν αν είχαμε στη βαλίτσα μας … παραποιημένα!

Το στρατηγείο του Winston Churchill, έγινε ξενοδοχείο!

Δεν καταλάβατε; Λογικό. Ούτε κι εμείς. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Πριν καν προλάβουμε να κατεβούμε από το λεωφορείο που μας μετέφερε από το αεροπλάνο στο χώρο άφιξης, είχαμε πληροφορηθεί από ποιον ιμάντα θα παραλαμβάναμε τις αποσκευές μας. Άριστα. Περάσαμε στη συνέχεια από τον έλεγχο διαβατηρίων κι εκεί που περιμέναμε ότι θα υπήρχε μία θερμική κάμερα- άσχετα αν στην Τουρκία δεν έχει ακόμα καταγραφεί θύμα κορονοϊού (κι ευτυχώς δηλαδή)- περάσαμε όλοι χαλαροί στο χώρο. Πήραμε τις βαλίτσες μας και πήγαμε προς την έξοδο. Εκεί μας «υποδέχθηκαν» δύο τελωνειακοί υπάλληλοι που σωστά έπρεπε να κάνουν τη δουλειά τους. Άριστα κι εδώ.

Το θέμα είναι το «πώς κάνουν τη δουλειά τους». Ο κύριος ευγενής, ό,τι ζητούσε το έλεγε με ωραίο τρόπο και όλα έβαιναν καλώς. Δίπλα του, η συνάδελφός του, έκανε ακριβώς το αντίθετο. Με ύφος αμέτρητων καρδιναλίων, συμπεριφερόταν σαν να είχε μόλις συναντηθεί με τους μεγαλύτερους λαθρέμπορους. Ύφος, γλώσσα σώματος, έκφραση όλα μαρτυρούσαν την απόλυτη ηλιθιότητα της υποτιθέμενης εξουσίας της.

Κι εκεί ήρθε η ερώτηση-κόλαφος: «Έχετε παραποιημένα;» Τι εννοείτε; ήταν η δική μου ερώτηση και επανήλθε: «Έχετε παραποιημένα;» έλα όμως που δεν καταλάβαινα. Κάτι η ώρα, κάτι η νύστα, κάτι οι άγνωστες έννοιες, μπερδεύτηκα.

«Να ανοίξω τη βαλίτσα να λύσουμε τις απορίες σας;» τη ρώτησα και επειδή δεν της αντιστάθηκα, με νεύμα σκληρό με απομάκρυνε από τον ιμάντα και με άφησε να φύγω. Βγαίνοντας αναρωτιόμουν ακόμα «τι είναι τα παραποιημένα;» Λες τα μπακλαβαδάκια που κουβαλούσα να είχαν… παραποιηθεί;

Τελικώς έμαθα ότι το όλο θέμα αφορούσε στις τσάντες-μαϊμούδες. Λες και αν ήθελα να αγοράσω θα τη ρωτούσα. Λες και αν αγόραζα θα έπαιρνα όλο το στοκ της Πόλης;

Πέρα του αστείου, καλά κάνουν οι άνθρωποι και κάνουν τη δουλειά τους. Κανένα πρόβλημα. Όλα εξαρτώνται από τον τρόπο και τη συμπεριφορά. Δεν έχω κανένα θέμα και βαλίτσες να μου ελέγξουν και να με σταματήσουν για αλκοτέστ. Όμως δεν μπορεί να σε σταματούν για αλκοτέστ κι ο αστυνομικός να συμπεριφέρεται λες και έχει μόλις συλλάβει τον «Ορέστη Μακρή» σε νέες περιπέτειες.

Η εξουσία που δίνει η εκάστοτε δουλειά, δίνεται για συγκεκριμένους λόγους που καλό είναι να μην παραποιούνται.

(Φωτογραφία εξωφύλλου: g4photos)