ΥΓΕΙΑ
Κατά φαντασία ασθενείς
Τι γίνεται όταν η παραμικρή σωματική ενόχληση μεταφράζεται σε καρκίνο, εγκεφαλικό ή έμφραγμα; Τι γίνεται όταν ένας άνθρωπος βασανίζεται συνεχώς νομίζοντας ότι έχει κάποια σοβαρή ασθένεια ή ότι κινδυνεύει και να πεθάνει απ’ αυτή;
Όλοι, λίγο πολύ, έχουμε ακούσει ή πει ατάκες όπως: «Παρατήρησα κάτι μελανιές στα χέρια. Εχθές θυμόμουν δύο, σήμερα είναι τρεις. Πιστεύω ότι μπορεί να’ ναι καρκίνος ή κάτι κακό. Θα πάω να κάνω εξετάσεις αίματος σήμερα».«Έχω ταχυπαλμία και πονοκέφαλο. Ίσως παθαίνω εγκεφαλικό, θα πάω μία από το νοσοκομείο να μου φύγει η ιδέα». «Έχω ένα σφίξιμο στο θώρακα και σαν να δυσκολεύομαι να αναπνεύσω. Πιστεύεις ότι μπορεί να παθαίνω έμφραγμα»; Όμως άλλο πράγμα η ξαφνική παροδική φοβία για κάτι και άλλο η νοσοφοβία.
Η ψυχολόγος Ήρα Σαρακηνού, εξηγεί: «Στη νοσοφοβία ο άνθρωπος γιγαντώνει το όποιο σύμπτωμα στο μυαλό του, είναι πεπεισμένος ότι βάλλεται σοβαρά η υγεία του και προβαίνει σε πολλές και επαναλαμβανόμενες εξετάσεις, των οποίων και τα αποτελέσματα αμφισβητεί ακόμα και όταν διαφορετικοί γιατροί, του επιβεβαιώνουν ότι δεν έχει κάτι.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Η απεγνωσμένη προσπάθεια να «με αναγνωρίσουν» οι γονείς μου
Η νοσοφοβία επηρεάζει αρκετά τη καθημερινότητα και σε βάθος χρόνου τη ποιότητα της ζωής του ατόμου που υποφέρει από αυτή. Ο φόβος και το στρες για την υγεία του, μπορεί ακόμα και να τον απομονώσουν κοινωνικά προκειμένου το περιβάλλον του και οι συνθήκες υγιεινής του να είναι «ασφαλείς» για τον ίδιο. Ακόμα και η εξέλιξη της τεχνολογίας και πιο συγκεκριμένα η χρήση του διαδικτύου που παρέχει στο καθένα εκτενή ενημέρωση για ασθένειες και συμπτώματα, μπορεί απ’ τον πάσχοντα που δεν έχει γνώσεις ιατρικής, να παρερμηνευτούν και να επιβεβαιώσουν τη καχυποψία του με αποτέλεσμα να του ενισχύσουν το στρες και το φόβο, αλλά και την εμμονή του με τις εξετάσεις.
Τα αίτια, της νοσοφοβίας συνήθως αφορούν στη χαμηλή αυτοπεποίθηση, σε αυστηρούς και μη συναισθηματικούς γονείς, στην έλλειψη φροντίδας και αγάπης, στην κατάθλιψη, στο χρόνιο άγχος κ.ά. Η ψυχοθεραπεία και ενδεχομένως η χρήση αγχολυτικών φαρμάκων μπορούν σίγουρα να βοηθήσουν το πάσχοντα αρκεί να εμπιστευτεί το θεραπευτή και να δεσμευτεί στη διαδικασία».
Από την Ήρα Σαρακηνού, Ψυχολόγο–Ψυχοθεραπεύτρια–Ομαδική Αναλύτρια
