Αν θέλουμε, αλλάζουμε!

Μήπως είναι λοιπόν ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουμε την καθημερινότητά μας και τις συνήθειές μας;

Το στρατηγείο του Winston Churchill, έγινε ξενοδοχείο!

Πολλές από τις συνήθειές μας είναι βοηθητικές και χρήσιμες. Κάποιες άλλες όμως είναι περιοριστικές. Αντί να μας βοηθούν, μας εμποδίζουν.

Αναλογιστείτε πόσα πράγματα κάνουμε από συνήθεια.

Τα επαναλαμβάνουμε αυτόματα, χωρίς σκέψη, λόγω ευκολίας, επειδή μας είναι γνώριμα.

Γκρινιάζουμε από συνήθεια. Αναβάλλουμε από συνήθεια. Καθυστερούμε από συνήθεια. Ανεχόμαστε από συνήθεια. Μένουμε στάσιμοι από συνήθεια.

Το διαφορετικό, το καινούργιο φαντάζει σαν ξεβόλεμα. Και το ξεβόλεμα δεν μας αρέσει. Όχι επειδή δεν θέλουμε το καινούργιο, αλλά επειδή φοβόμαστε το άγνωστο.

Αντιστεκόμαστε στο άγνωστο, γιατί δεν έχουμε τον έλεγχο. Λες κι έχουμε τον έλεγχο για το γνώριμο!

Μερικές χρήσιμες συνήθειες που θα μπορούσαμε να αποκτήσουμε ή να ενισχύσουμε μέσα σε 21 ημέρες, «Μένοντας Σπίτι», είναι:

• Μένω με τον Εαυτό μου

Συχνά αποφεύγουμε να μείνουμε μόνοι, γιατί δεν αντέχουμε τον Εαυτό μας. Δεν αντέχουμε να δούμε κάποιες αλήθειες.

Ζοριζόμαστε να δεχτούμε συναισθήματά μας, ανάγκες μας, βιώματά μας, σκέψεις μας και συμπεριφορές μας.

Αρνούμαστε τόσο πολύ τον Εαυτό μας που όταν μένουμε μόνοι μας μαζί του, νιώθουμε σαν να κάνουμε παρέα με έναν άγνωστο, για να μην πούμε εχθρό.

Ευκαιρία είναι λοιπόν να μείνουμε με τον Εαυτό μας, να ξαναγνωριστούμε, να ξανασυστηθούμε  και να συμφιλιωθούμε μαζί του.

Είναι ο μόνος Εαυτός που έχουμε! Δεν έχουμε άλλον. Και  δεν είναι απαραίτητο να είναι τέλειος. Χρειάζεται να είναι αληθινός. Ας τον αγκαλιάσουμε.

Φτιάχνοντας τη σχέση μας μαζί του, φτιάχνουμε όλες τις σχέσεις της ζωής μας. Το «φτιάχνουμε» εμπεριέχει το επαναπροσδιορίζουμε, βελτιώνουμε, ξεκαθαρίζουμε, αλλάζουμε. Και η ποιότητα των σχέσεών μας προσδιορίζει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα της ζωής μας.

• Περπάτημα

Έστω και μισή, έστω και μισή της μισής, ώρα την ημέρα. Το περπάτημα είναι μια υπέροχη μορφή διαλογισμού. Μας επιτρέπει να εστιαστούμε στη σκέψη μας. Όταν το «συνειδητό» είναι απασχολημένο με το περπάτημα, το «υποσυνείδητό» μας, έρχεται στην επιφάνεια. Κι εκεί κρύβονται άπειρα συναισθήματα, βιώματα, αναμνήσεις, πεποιθήσεις, ανάγκες, αλήθειες μας.

Όταν περπατάμε, ας σιωπήσουμε. Να περπατάμε χωρίς απαραίτητα να ακούμε μουσική ή να μιλάμε στο τηλέφωνο. Ας ακούμε τη φύση, τον αέρα, τα βήματά μας, τους θορύβους γύρω μας.

Να αναπνέουμε βαθιά σε κάθε βήμα. Κάθε βήμα να μας φέρνει πιο κοντά στην αλήθεια μας, στη χαρά, στην αγάπη. Το περπάτημα, ας γίνει δώρο στον εαυτό μας και όχι απλώς ευκαιρία να βγούμε έξω.

• Σιωπή

Η δύναμη της σιωπής είναι τεράστια. Μέσα στη σιωπή ακούμε την εσωτερική μας φωνή. Ακούμε την ψυχή μας. Ας μείνουμε για λίγο στη σιωπή.

Δεν χρειάζεται να μιλάμε συνέχεια . Δεν χρειάζεται να γεμίζουμε όλα τα κενά με άσχετη φλυαρία ή με τηλεόραση και διαδίκτυο.

Αν για λίγο σταματήσουμε να δεχόμαστε «πληροφορίες» από έξω, θα αρχίσει να μας μιλάει ο εαυτός μας. Να μας δίνει πληροφορίες για το τι νιώθουμε, τι χρειαζόμαστε, τι θέλουμε, τι υπάρχει μέσα μας. Μέσα από τη Σιωπή, ακούμε μεγάλες αλήθειες. Και μια τέτοια νέα, μεγάλη Αλήθεια, μια νέα πραγματικότητα, ένας Νέος Κόσμος γεννιέται τώρα.

Ένας Κόσμος ΑΓΑΠΗΣ και ΑΛΗΘΕΙΑΣ.

Ας ετοιμαστούμε.

Από την Εύη Ζουρούδη Ειδικός Αυτο-ενδυνάμωσης, Προσωπικής Εξέλιξης κι Ευημερίας