21η Ιανουαρίου: Παγκόσμια ημέρα αγκαλιάς

Η επαφή. Το «σώμα με σώμα». Το ανθρώπινο δέρμα, που είναι το πιο ισχυρό «εργαλείο» και το πιο «μεγάλο» όργανο του σώματός μας.

Το δέρμα που «αντιστέκεται» στα άσχημα που έρχονται από τον  έξω κόσμο. Την ίδια στιγμή που συλλέγει πληροφορίες και ερεθίσματα για να τα στείλει στον εγκέφαλο για «επεξεργασία» και αξιολόγηση.

Οι άκρες των δαχτύλων μας, τα πέλματα,  τα χείλη μας… όλα είναι σχεδιασμένα για να δέχονται, να συγκεντρώνουν αισθήσεις, να προκαλούν συγκινήσεις με τον τρόπο που μεταφέρουν καθετί που νιώθουμε. Ένα χάδι, ένα φιλί, αλλά και πόνο.

Οι νευρικές απολήξεις που υπάρχουν στα διάφορα σημεία του σώματός μας γίνονται υποδοχείς και μεταφράζουν. Αξιολογούν, δέχονται ή απορρίπτουν στιγμές ζωής, στιγμές γεμάτες με ηδονή, ικανοποίηση και εκπλήρωση πόθων.

Η αγκαλιά

Στην ζωή μας αυτό που μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά, σαν βάλσαμο, είναι η αγκαλιά. Αυτή η λυτρωτική κίνηση που υποδηλώνει αγάπη, νοιάξιμο  και στοργή. Αυτό λένε οι επιστήμονες, αυτό καταλαβαίνουμε και εμείς όταν τη δεχόμαστε και όταν την χαρίζουμε…από καρδιάς.

Το έντονο στρες

Ερευνητές υποστηρίζουν ότι όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση έντονου και παρατεταμένου άγχους ο οργανισμός αντιδρά και αυξάνεται η κορτιζόλη, η ορμόνη του στρες. Η ικανότητα  της «αυτοθεραπείας», το να μπορέσουμε να επανέλθουμε και να διώξουμε μακριά το «κακό» μειώνεται. Το μυαλό μας δημιουργεί εικόνες, επαναφέρει μνήμες από πράγματα που μας έχει πληγώσει και μας έχουν φέρει σε δύσκολη  θέση. Εκείνη τη στιγμή το μόνο που κάνουμε είναι να ζητάμε ένα στήριγμα. Να θέλουμε να πιαστούμε και να σωθούμε από  τους ανθρώπους, ακόμα και τους αγνώστους, που βρίσκονται γύρω μας. Αν δεν μας προστατεύσουν τουλάχιστον θα μας παρηγορήσουν, αυτό πιστεύουμε.

Η προσφορά

Όταν κάποιος βρίσκεται σε δύσκολη θέση, από ένστικτο, τον πλησιάζουμε για να του δώσουμε βοήθεια. Να απλώσουμε το χέρι μας, να τον χτυπήσουμε στην πλάτη για να τον κάνουμε να νιώσει καλύτερα. Εκείνη τη στιγμή η «ορμόνη της αγάπης», ελευθερώνεται και μας αγκαλιάζει. Η αγκαλιά αυξάνει την οξυτοκίνη-αυτή είναι η ορμόνη της αγάπης- η οποία μειώνει τον κίνδυνο για τις καρδιακές νόσους ενώ ταυτόχρονα καταπολεμά το στρες. Η αρτηριακή πίεση πέφτει και η καρδιά χτυπάει κανονικά. Αυτό συμβαίνει κάθε φορά που οι άνθρωποι έρχονται κοντά, σωματικά αλλά και κοινωνικά.

Πώς η αγκαλιά αλλάζει την ζωή μας

Η αγκαλιά είναι η πιο σημαντική διαδικασία «επούλωσης» των εσωτερικών πληγών. Όταν κάποιος σε αγκαλιάζει «ταΐζει» την φυσική «πείνα του δέρματος» και της ψυχής. Νιώθεις ότι μπορείς να βασιστείς, να ξεκουραστείς και να νιώσεις ασφαλής. Όταν δύο άνθρωποι αγκαλιάζονται η αγάπη διαπερνά το σώμα και την ψυχή τους και το μυαλό γαληνεύει. Επίσης έχει παρατηρηθεί πως η αγκαλιά στους ενήλικες δρα ως παυσίπονο αφού μπορεί να μειώσει τα επίπεδα πόνου ενώ την ίδια στιγμή, στους ερωτευμένους, μπορεί να δημιουργήσει μία «φλόγα» που θα τους κάψει με τον πιο γλυκό τρόπο.