ΤΑΞΙΔΙ
Ο γύρος του κόσμου, όλο γλύκα!
Κάπου διάβασα ότι: « γιατί να έχουμε μόνο Τσικνοπέμπτη κι όχι Γλυκοπέμπτη;» Γέλασα και σκέφθηκα πως θα ήταν η ζωή μας χωρίς γλυκά; Ενδεχομένως πιο υγιεινή αλλά σίγουρα πιο άνοστη και για όσους αγαπούν τα γλυκά εντελώς αδιάφορη. Γιατί πώς να το κάνουμε η γλύκα μάς φτιάχνει τη διάθεση και μας ανεβάζει. Βέβαια η ζάχαρη δεν είναι και το καλύτερο στην διατροφή μας αλλά όταν την καταναλώνουμε με φειδώ τότε και την απολαμβάνουμε και δεν μας βαραίνει. Ένα γλυκό μπορεί και να μας ταξιδέψει και να γίνει ανάμνηση από το σημείο και τον τόπο όπου το γευτήκαμε. Πόσες φορές άλλωστε δεν έχουμε πει : «Μα τι ωραίο παγωτό φάγαμε στη Ρώμη; Ή πάλι εκείνο το σουφλέ στο Παρίσι, τα σοκολατάκια στις Βρυξέλλες, οι βάφλες στην Μπριζ;
Έτσι σκέφτηκα να κάνουμε τον «γύρο του κόσμου» μέσα από ονομαστά γλυκά που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία.
Ξεκινάμε;
Η Ιταλία είναι διεθνώς γνωστή για το παγωτό της. Είτε το δοκιμάσεις στο Νότο είτε στην Κεντρική Ιταλία είτε στον Βορρά είναι παντού εξαίσιο. Όμως και το τιραμισού και το ζαμπαγιόνε κερδίζουν τις εντυπώσεις. Όσο για το Νότο εκεί πρωταγωνιστούν τα κανόλι, τα τυλιχτά γλυκίσματα από την Σικελία. 
Στη Γαλλία οι γλυκοί πειρασμοί είναι αμέτρητοι με τα μακαρόν όμως να κλέβουν τις εντυπώσεις ιδιαίτερα του Laduree. Όμως ποιος θα αρνηθεί να γευτεί μια κρεμ καραμελέ ή μια κρεμ μπρουλέ, μια ταρτ ταρτίν, ένα σουφλέ σοκολάτας, κρέπες με κορυφαία την κρεπ σουζέτ, ένα σαβαρέν, ή ένα εκλέρ;
Στην Ισπανία τα τσούρος πρωταγωνιστούν στους γλυκούς πειρασμούς, που μπορείς να τα απολαύσεις είτε απλά πασπαλισμένα με ζάχαρη είτε με σως σοκολάτας ή καραμέλας. Επίσης μια κρέμα καταλάνα ή ένα τορίχας «Torrijas», που θυμίζει τηγανίτα και τα περίφημα αμυγδαλωτά «pastas de piñones» είναι εξαιρετική επιλογή για να πάρεις μια γεύση από τα ισπανικά παραδοσιακά γλυκά. 
Η κουζίνα της Μεγάλης Βρετανίας δεν φημίζεται τόσο για τα γλυκά της, παρ΄όλα αυτά οι αγγλικές πουτίγκες έχουν την τιμητική τους ανά τον κόσμο . Αν βρεθείτε εκεί γευτείτε πάντως και μπανόφι, τράιφλ και σκουόνς με φρέσκιες μαρμελάδες. 
Στην Ουγγαρία πάλι το σαμλόι αν το γευτείς έστω και μία φορά δεν θα το ξεχάσεις ποτέ. 
Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής οι γλυκοί πειρασμοί είναι πολλοί. Δοκιμάστε: carrot cake, παγωτό φλαμπέ αλάσκα, μπράουνις, ντόταντς, cheese cake, soft cookies με σοκολάτα, μηλόπιτα, pecan pie και φυσικά cup cakes με frosting. 
Στην Αργεντινή το dulce de leche πρωταγωνιστεί, που δεν είναι άλλο από μια σάλτσα καραμέλας, που συντροφεύει τα περισσότερα επιδόρπια. Δοκιμάστε όμως και τα περίφημα αργεντίνικα μπισκότα alfajores. 
Αν πάτε στην Αυστρία και δεν δοκιμάσετε ζάχεν τόρτε, στρούντελ, μπισκότα Linzer Augen με την μαρμελάδα στη μέση ή τα Mozartkugel τα περίφημα σοκολατάκια που είναι γεμάτα από αμυγδαλόπαστα, δεν έχετε γευτεί την αυστριακή ζαχαροπλαστική. 
Στην Ουκρανία φυσικά θα δοκιμάσετε την περίφημη τούρτα Kyiv cake, το Nαπολεών-που θυμίζει το γλυκό που έκαναν παλαιότερα οι μαμάδες μας με cream crackers, κρέμα βανίλια και ζάχαρη άχνη και το Medivnyk, την τούρτα μελιού δηλαδή. 
Στην Τουρκία εκεί πρωταγωνιστούν τα σιροπιαστά γλυκά με πρωταγωνιστη τον μπακλαβά με πράσινο φιστίκι. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε όμως και εκμέκ με καϊμάκι, καζάν ντιπί, κιουνεφέ και ντοντουρμά, που δεν είναι άλλο από το τούρκικο παγωτό φτιαγμένο με σαλέπι, που τρώγεται με πιρούνι και κόβεται με μαχαίρι. 
Στο Λίβανο θα βρείτε κι εκεί εξαιρετικό μπακλαβά και άλλα σιροπιαστά γλυκά όπως και κιουνεφέ αλλά πρέπει να δοκιμάσετε qatayif και ma’amul, που είναι ένα από τα πιο γνωστά γλυκά του. 
Στην Αίγυπτο το Om Ali είναι το εθνικό επιδόρπιο της χώρας, που μοιάζει με πουτίγκα. 
Στο Μαρόκο δοκιμάστε μεσκούτα, το παραδοσιακό μαροκινό κέικ, που δεν είναι άλλο από ένα κέικ πορτοκαλιού με αμύγδαλα. Επίσης δημοφιλές γλυκό είναι και το Sellou, που φτιάχνεται με αλεύρι, ξηρούς καρπούς, σουσάμι, βούτυρο και μέλι και το Chebakia. 
Στη Ρωσία δοκιμάστε Pastila, ένα παραδοσιακό ρωσικό γλυκό που προέρχεται από τον 17ο αι. και δεν είναι άλλο από μια παραλλαγή μηλόπιτας, που μοιάζει με κέικ. Επίσης δοκιμάστε Varenye, άλλο ένα παραδοσιακό ρωσικό επιδόρπιο, που φτιάχνεται από διάφορα φρούτα μαγειρεμένα μαζί με ζάχαρη. 
Στην Αυστραλία γεννήθηκε η πάβλοβα, το ονομαστό γλυκό με την μαρέγκα την κρέμα και τα φρέσκα φρούτα, που την δημιούργησαν το 1920 προς τιμήν της χορεύτριας Άννας Πάβλοβα, που βρέθηκε στην μακρινή ήπειρο για περιοδεία. Επίσης το Jelly Slice είναι άλλο ένα επιδόρπιο της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας, ένα γλυκό ψυγείου με τρία στρώματα από ζελέ, κρέμα και μπισκότο. 
Η Άπω Ανατολή δεν φημίζεται για τα γλυκά της όμως αν ταξιδέψετε μέχρι την Ιαπωνία δοκιμάστε τα Mochi, τα μικροσκοπικά κέικ, που φτιάχνονται από ρύζι και αποτελούν σημαντικό μέρος της ιαπωνικής κουζίνας και του πολιτισμού, Wagashi, Monaka και φυσικά Kasutera, το παραδοσιακό ιαπωνικό παντεσπάνι φτιαγμένο με ζάχαρη, αλεύρι, αυγά και αμυλώδες σιρόπι. Το κέικ είναι επίσης γνωστό ως Castella και έφθασε στην Ιαπωνία τον 16ο αι. από Πορτογάλους εμπόρους. 
Όμως και το Βέλγιο είναι ξακουστό για τα γλυκά του και ιδιαιτέρως για τις μοναδικές σοκολάτες του. Εκεί γεννήθηκε η πραλίνα το 1912 και η χώρα έγινε αμέσως γνωστή για τις καλύτερες ποιότητες σοκολάτας στον κόσμο. Από τότε και μέχρι τώρα κρατά και τον τίτλο της πρωτεύουσας της σοκολάτας . Οι ποικιλίες από σοκολατάκια πολλές και όλες εξαιρετικές. Μάλιστα οι διάσημες φίρμες Neuhaus pralines, Pierre Marcolini, Godiva, Belcolade, Mary, Leonidas ανταγωνίζονται για τη νέα τους κολεξιόν λες και είναι οίκοι μόδας. Εκτός από σοκολάτες όμως θα γευτείτε και τις περίφημες βάφλες, που είναι το πιο διάσημο εμπορικό σήμα του Βελγίου. Συνοδεύεστε τες είτε με ρευστή σοκολάτα, είτε με μια παχιά στρώση σαντιγί και φρούτα. 
