Κωστής Σαββιδάκης: Η εξομολόγηση του παπα- Γρηγόρη για τις «Άγριες Μέλισσες» και τους μεγάλους έρωτες

Ο Κωστής Σαββιδάκης είναι ένας άνθρωπος που μπορεί να σε γοητεύσει με το λόγο και την φωνή του.  Όταν σου μιλά είναι λες και ακούς όμορφες ιστορίες, κάτι σαν παιδικό παραμύθι, από έναν άνθρωπο που σε αναγκάζει να τον αγαπήσεις και να τον εμπιστευθείς. Στο παραμύθι της δικής του ζωής έχει πολλούς θεατρικούς, κινηματογραφικούς και τηλεοπτικούς ρόλους, έχει έρωτες, μεγάλες αγάπες, έχει φλερτ και αμαρτίες από ανθρώπους που στα μάτια του Παπα- Γρηγόρη βλέπουν μία έντονη επιθυμία. Ο αξιόλογος ηθοποιός μοιάζει να είναι ένας εξίσου αξιόλογος και- κυρίως- αξιαγάπητος άνθρωπος που δεν περνά απαρατήρητος.  

Το στρατηγείο του Winston Churchill, έγινε ξενοδοχείο!

Πόσο ευχάριστη ήταν η επιστροφή –μετά την καραντίνα- στα τηλεοπτικά γυρίσματα για τις «Άγριες Μέλισσες;»

Υπάρχει ενθουσιασμός. Μετά από τόσους μήνες δουλειάς και αφοσίωσης στη συγκεκριμένη τηλεοπτική σειρά ανυπομονούσαμε –όλοι- να επιστρέψουμε και να συνεχίσουμε τα γυρίσματα. Οι «Άγριες Μέλισσες»  είναι η δεύτερη οικογένειά μας. Είναι άνθρωποι που αγαπώ και με τους οποίους περνάω καλά.  Για δύο μήνες βρεθήκαμε μακριά ο ένας από τον άλλον και αυτό ήταν κάτι που μας στεναχωρούσε

Γιατί στο συγκεκριμένο σήριαλ υπάρχει μία τόσο οικογενειακή κατάσταση;

Την «ζημιά» την έχει κάνει το σενάριο και το πολύ καλό καστ. Ο συνδυασμός είναι ο ιδανικός για να μπορούμε να περνάμε πολύ όμορφα και δημιουργικά.  Όλα έχουν δέσει αρμονικά. Οι χαρακτήρες των «φανταστικών» ηρώων αλλά και οι προσωπικότητες των ηθοποιών που τους ενσαρκώνουν έχουν «δέσει»  με μεγάλη δεξιοτεχνία. Ο ένας «κολλάει» με τον άλλον και όλοι μαζί γινόμαστε μία αληθινή παρέα. Αυτό που έχει συμβεί είναι κάτι μαγικό

Παπα-Γρηγόρης

Στην καθημερινότητα, στην περίεργη ζωή που ζούμε, τι «δένει» τους ανθρώπους και τι τους φέρνει κοντά τον έναν με τον άλλον;

Οι αλήθειες. Αν ο καθένας προβάλλει την αλήθεια του και δεν υπάρχει υποκρισία οι σχέσεις είναι πιο ξεκάθαρες και ποιο υγιείς

Αυτό πόσο εύκολο είναι να συμβαίνει  σε μία τηλεοπτική σειρά με τόσο μεγάλη απήχηση; Η επιτυχία του ενός δεν «ενοχλεί» τον άλλον; Δεν υπάρχουν συγκρούσεις λόγω ανταγωνισμού;

Όλοι, και οι παλαιότεροι και οι νεότεροι συνάδελφοι είναι προσγειωμένοι αφού μοιάζει να είναι «χορτάτοι». Όταν νιώθεις εντάξει με την ζωή σου δεν αναζητάς κάτι άλλο. Για παράδειγμα, την κόντρα και τη σύγκριση- σύγκρουση με τον συνάδελφό σου. Αυτό που προέχει είναι να κάνεις τη δουλειά σου με τον καλύτερο τρόπο και την ίδια στιγμή να την προστατεύσεις. Όταν νοιάζεσαι και σέβεσαι τον άνθρωπο που μαζί του περνάς 12 ώρες την ημέρα και μαζί δημιουργείται κάτι που είναι σημαντικό τόσο για εσένα όσο και για τον ίδιο, όλα είναι εφικτά. Και η αγάπη και ο σεβασμός και η αλήθεια

Πώς διαχειρίστηκες και διαχειρίζεσαι το κύμα της επιτυχίας των «Άγριων Μελισσών;»

Βλέπουμε, καταλαβαίνουμε όλοι ότι «κάτι γίνεται» αλλά δεν είχαμε προλάβει- πριν την καραντίνα και εξαιτίας των πολλών ωρών δουλειάς- να το συνειδητοποιήσουμε και να το χαρούμε. Μετά κλειστήκαμε στο σπίτι και δεν είχαμε επαφή με τον «έξω κόσμο». Ναι, βλέπαμε στα social media και στο internet ότι υπάρχει μεγάλη αποδοχή αλλά μέχρι εκεί. Διότι είναι άλλο να βγαίνεις  έξω και να το νιώθεις «πρόσωπο με πρόσωπο»  και είναι άλλο να το χαίρεσαι  μέσω του διαδικτύου. Δεν έχουμε προλάβει λοιπόν να το ευχαριστηθούμε τόσο πολύ, δεν το έχουμε νιώσει στο πετσί μας

Photo: Giorgos Kyropoulos

Εσύ τι είδους αντιδράσεις έχεις  αντιμετωπίσει;  Στο «πρόσωπο με πρόσωπο» αλλά και στα social media. Αντιδράσεις που σε χαροποιήσαν αλλά σε έφεραν και σε δύσκολη θέση ενδεχομένως.

Πολλές αντιδράσεις με κάνουν και χαμογελώ αλλά υπάρχουν και αυτές που με εξοργίζουν. Στα social media κυρίως όπου μπαίνω στη διαδικασία να μπλοκάρω κάποιους ανθρώπους αφού συμπεριφέρονται- ορισμένες φορές- με παράλογο τρόπο. Είναι μεγάλη χαρά και τιμή να νιώθουν  ότι είμαστε δικοί τους άνθρωποι, αφού μπαίνουμε καθημερινώς στο σπίτι τους, αλλά κάποιοι ξεφεύγουν από τα όρια. Αυτό όμως που έχει μεγαλύτερη αξία είναι η αγάπη, η αποδοχή και το χαμόγελο των ανθρώπων που σε εκτιμούν και το δείχνουν. Βεβαίως υπάρχουν και τα «περίεργα» όπως το να πιστεύει κάποιος ότι είμαι στα αλήθεια παπάς και να μου ζητάει ραντεβού για εξομολόγηση. Επίσης μου τραβάνε το μούσι πολλές  φορές και με πειράζουν

Τι κάνεις όταν κάποιος σου ζητάει να τον εξομολογήσεις;

Τον παραπέμπω στον παπά της ενορίας του ή στον πνευματικό του

Είπες πριν ότι εξοργίζεσαι με κάποια πράγματα που συμβαίνουν. Τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει κάποιος και να σε φέρνει σε «σημείο βρασμού;»

Με ενοχλεί που κάποιοι μου στέλνουν γυμνές φωτογραφίες. Συνέβαινε και παλαιότερα αλλά τώρα έχει να κάνει με τον τρόπο που γίνεται. Μου γράφουν ότι θέλουν να έχουν ερωτική επαφή με παπά. Κάτι τέτοιο μπορεί να σε κάνει να χαμογελάσεις αλλά όχι όταν γίνεται με χυδαίο, με αισχρό τρόπο. Δεν είμαι χθεσινός, έχω κάνει τη διαδρομή μου και δεν έχω άγνωστες λέξεις αλλά κάποια πράγματα δεν τα ακουμπάς. Χρειάζεται σεβασμός όταν απευθύνεσαι σε έναν άνθρωπο πόσο μάλλον όταν δεν τον γνωρίζεις. Δε γίνεται να του μιλάς χυδαία όταν μάλιστα δεν σου έχει δώσει τοι δικαίωμα

Εν μέσω καραντίνας «ξέφυγαν» λίγο τα πράγματα στο ερωτικό παιχνίδι των social media

Δεν φταίει η καραντίνα αν κάποιοι «ξέφυγαν», θα γινόταν και γίνεται ούτως ή άλλως. Συμβαίνει, γενικώς, διότι όλοι νομίζουν ότι όταν γίνεις φίλος- με κάποιον στο Facebook- επιτρέπεται να ανταλλάζεις μαζί του καρπαζιές, δεν ισχύει κάτι τέτοιο . Δεν επιτρέπεται επίσης, στην ηλικία μου, να μου γράφουν νέα παιδιά «έλα ρε φιλαράκι, πότε θα πιούμε μία μπύρα;»

Ωραία όλα αυτά και σεβαστά. Εσύ, με τη σειρά σου, πόσο έχεις «ξεφύγει» ερωτικά, στην αληθινή σου ζωή;

Έχω «ξεφύγει» πάρα πολύ και από πολύ μικρός, χωρίς να προσβάλλω, πιέζω, ενοχλώ και χωρίς να αναγκάζω κάποιον, το έκανα με τον άνθρωπο που επέλεγα, δεν το έκανα μόνος μου

Πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου «ερωτικά;»  

Όταν ερωτευόμαστε, όλοι γινόμαστε παιδιά. Παιδί λοιπόν γινόμουν και μου άρεσαν τα παιχνίδια, ό,τι και αν σημαίνει αυτό. Ο έρωτας σε βγάζει εκτός πραγματικότητας και ευθυνών και σε «αναγκάζει» να δίνεις σημασία στον άνθρωπο που σου έχει πάρει το μυαλό, μόνο αυτός υπάρχει και τίποτε άλλο

Τι τρέλα έχεις κάνει και χαίρεσαι που την έχεις κάνει, από έρωτα;

Έκανα μία κίνηση αγάπης, μία κίνηση που έλεγε «σε θέλω». Πήρα  το αεροπλάνο και πήγα στις Βρυξέλες για να κάνω έκπληξη στον άνθρωπο που αγαπούσα. Πήγα το πρωί και έφυγα την επόμενη μέρα, ήταν μία ωραία τρέλα

Photo: Victor Lamprinos

Πώς θα χαρακτήριζες τον έρωτα που ζουν και νιώθουν οι νέοι άνθρωποι; Οι νέοι του σήμερα

Θα σου πω ότι η δική μας γενιά είχε την τύχη να προλάβει τον έρωτα ως… έρωτα, ανήκουμε στους τυχερούς. Τα νέα παιδιά δεν έχουν προλάβει να ερωτευθούν με τον τρόπο μας. Με το να κάθεσαι, να βλέπεις τον άλλον απέναντί σου και να φλερτάρεις με τα μάτια και όχι με ένα κινητό στο χέρι. Αξία έχει να μπορείς να μιλάς, να ακούς την φωνή του άλλου και να καταλάβαινες  την αύρα και τη μυρωδιά του. Αυτά δεν υπάρχουν τώρα και τα πράγματα έχουν δυσκολέψει. Δε μπορείς να ερωτευθείς μέσα από κινητό ή από ένα laptop

Εκτός από τον έρωτα σημαντικό ρόλο στην ζωή σου έχει παίξει και η τέχνη σου. Πόσο ικανοποιημένος νιώθεις με όλα όσα έχει κάνει μέχρι σήμερα;

Νιώθω ικανοποιημένος και «χορτασμένος». Όμως τα πράγματα ήταν και παραμένουν δύσκολα σε αυτή τη διαδρομή που κάνουμε, όλοι οι καλλιτέχνες. Τώρα μάλιστα, εξαιτίας του κορονοϊού, όλα θα γίνουν πιο  δύσκολα. Αυτό που με κάνει να μην φοβάμαι είναι το ότι έχω κάνει πολλές δουλειές στην ζωή μου. Ποτέ δεν είπα ότι αν δεν γίνω ηθοποιός δεν θα κάνω κάτι άλλο στην ζωή μου. Και έκανα και αν χρειαστεί θα ξανακάνω κάτι άλλο. Θα στεναχωρηθώ αλλά η ζωή πηγαίνει παρακάτω

Το επάγγελμα του ηθοποιού, του καλλιτέχνη, έχει το σεβασμό που του πρέπει, είτε από το κράτος είτε από τους ανθρώπους, γενικότερα. Σας υπολογίζουν;

Καθόλου δεν μας υπολογίζουν και δυστυχώς δεν έχουν συνειδητοποιήσει ή κάνουν πως δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι μόνο οι καλλιτέχνες που πλήττονται από την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, είναι χιλιάδες άνθρωποι πίσω από τις δουλειές που γίνονται- παραστάσεις, συναυλίες, εκθέσεις ζωγραφικής κ.τ.λ.-  άνθρωποι που ζουν από αυτό και χάνου τη δουλειά και την ζωή τους. Το κράτος πρέπει να πάρει κάποιος δυναμικές αποφάσεις και να στηρίξει όλο αυτό που υπάρχει και γίνεται. Αποφάσεις μεγάλες και γρήγορες

Γίνεται να παρθούν αυτές οι αποφάσεις;  

Από εμάς εξαρτάται. Αν εμείς δεν πούμε ένα «ώπα» και δεν πάρουμε ξεκάθαρη θέση. Αν δεν καταλάβουν ότι σοβαρολογούμε θα μας έχουν στο «περίμενε»

Παπα- Γρηγόρης

Σε αυτό το «ενδιάμεσο» που ζούμε, μετά τον κορονοϊό και περιμένοντας τις εξελίξεις, πώς θα περιέγραφες την ζωή σου;

Η ζωή μου δεν έχει αλλάξει πολύ, δεν ζω κάτι περίεργο, κάτι που δεν ζούσα και πριν. Προσπαθώ να κρατήσω την ισορροπία στην ζωή που έκανα πριν και στο τώρα. Οι συνθήκες έχουν αλλάξει και οι άνθρωποι γύρω μου. Αυτό με δυσκολεύει και με εκνευρίζει

Τι σε εκνευρίζει;

Το να κυνηγάνε τα νέα παιδιά στις πλατείες και να γίνονται επίσημα εγκαίνια χωρίς μάσκες. Δεν υπάρχει λόγος να μας τρομοκρατούν. Οι Έλληνες έδειξαν πολύ σωστή συμπεριφορά- στο σύνολο- όταν μας ζητήθηκε να υπακούσουμε σε κανόνες.  Δεν θεωρώ λοιπόν καλό το να καλλιεργείται ο φόβος τόσο πολύ και τόσο έντονα. Ο φόβος είναι που μας κάνει να σερνόμαστε

Εσένα τι σε τρομάζει;

Αυτό που με τρομάζει είναι η ανθρωποφαγία. Το να τρωγόμαστε μεταξύ μας εξαιτίας του φόβου που καλλιεργείται. Σε προσωπικό επίπεδο ο μόνος φόβος που έχω είναι μήπως συμβεί κάτι και δε μπορώ να φροντίσω- μόνος μου- τον εαυτό μου

Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Τι σε παρηγορεί και σου δίνει κουράγιο; Η πίστη Στον Θεό είναι κάτι που σε κρατάει δυνατό;

 Η πίστη είναι κουράγιο και δύναμη. Το ότι ζούμε είναι ένα θαύμα και σε αυτό το θαύμα ναι, πιστεύω

Σχέδια και όνειρα κάνεις από εδώ και πέρα;

Δεν ξέρω κατά πόσο, κάτι τέτοιο, είναι εφικτό. Υπάρχει η κινηματογραφική ταινία «Το δείπνο του Βοσκού» Γιάννη Στραβόλαιμου που περιμέναμε με να βγει στις αίθουσες το Πάσχα και δεν ξέρουμε πότε θα προβληθεί. Εκτός από αυτή την ταινία υπάρχει και η «Εξορία – Exile» του Βασίλη Μαζωμένου αλλά και το «ΤΙΣΙΣ» του Γιώργου Ευαγγελόπουλου που ενδέχεται να βγει στις αίθουσες γύρω στα Χριστούγεννα. Επίσης έχω κάνει μία ταινία μικρού μήκους με τον τίτλο «Με άλλα μάτια» που θα την πάμε σε κάποια φεστιβάλ. Την ίδια στιγμή συζητάω κάποια πράγματα αλλά δεν ξέρουμε που θα μας οδηγήσει όλο αυτό που συμβαίνει

Και για το τέλος… Τι μας περιμένει από εδώ και πέρα στις «Άγριες Μέλισσες;»  

Θα συμβούν πολλά, ανατρεπτικά και απρόσμενα. Όλα όσα έχουμε δει μέχρι τώρα ήταν το πρώτο πιάτο. Δεν μπορεί κάποιος να φανταστεί τι γίνεται από εδώ και πέρα. Διαβάζω τα σενάρια και λέω «τι γίνεται στο Διαφάνι; Τι είναι όλα αυτά που σκέφτεται και γράφει η Μελίνα και όλη της η ομάδα;». Οι ανατροπές είναι στα αλήθεια απίστευτες, αυτά που συμβαίνουν δεν μπορεί κάποιος να τα φανταστεί. Από εδώ και πέρα οι τηλεθεατές θα συγκινηθούν, θα σοκαριστούν, θα ικανοποιηθούν αλλά και θα τσαντιστούν με κάποιους χαρακτήρες… θα εξοργιστούν