Κάτια Γκουλιώνη: «Αγάπησα το χιούμορ της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου»

Νιώθετε ευτυχία από τη συμμετοχή σας στην κινηματογραφική ταινία «Ευτυχία;»

Το στρατηγείο του Winston Churchill, έγινε ξενοδοχείο!

Ναι, νιώθω μεγάλη ευτυχία. Σε μία τόσο δύσκολη διαδικασία προσέγγισης της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου όλα έγιναν με μεγάλη θέληση και αγάπη. Κάναμε κάτι που μας άρεσε πολύ και ανυπομονούσαμε για το τελικό αποτέλεσμα. Δουλέψαμε με μία ξεχωριστή ενέργεια με πολύ δυνατούς, γρήγορους και κουραστικούς ρυθμούς όμως –την ίδια στιγμή- είχαμε ένα τεράστιο πεδίο ελευθερίας για να ανακαλύψουμε αυτή τη γοητευτική προσωπικότητα. Ήταν τόσο χαρισματική που μας έδωσε απλόχερα την ευκαιρία να «πιαστούμε» από τα άπειρα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς της και να καταφέρουμε να έχουμε το αποτέλεσμα που επιθυμούσαμε. Ήταν μία γυναίκα με τόλμη, με υπέροχο το χιούμορ αλλά και με μεγάλη δύναμη όταν ήθελε να αντισταθεί  σε οτιδήποτε της επέβαλλε μία συμπεριφορά που δεν της ταίριαζε και την καλούσε να συμμορφωθεί σε κανόνες που δεν ήθελε

Ποια στοιχεία του χαρακτήρα της ζηλέψατε και ίσως «δανειστήκατε» για να τα κάνετε –με τον καιρό δικά σας;

Αγάπησα πολύ το χιούμορ της, που ήταν και αυτό που χρησιμοποιούσε σαν αντίσταση. Την ίδια στιγμή θαύμασα την αθωότητά της και τον τρόπο που προσπαθούσε να την κρατήσει σαν φυλαχτό. Τη στιγμή που κάποιος πήγαινε να της την κλέψει αντιδρούσε έντονα. Η επαφή μου με την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου μου έδωσε μία μεγάλη ελευθερία και με έβαλε στη διαδικασία να προσεγγίσω και να αντιμετωπίσω τον κόσμο, αυτά που συμβαίνουν γύρω μου, με μια άλλη συμπεριφορά. Έχω άλλη ματιά και άλλη ενέργεια αφού αυτή η γυναίκα μου χάρισε  μία καινούρια οπτική στην ζωή

Στη συνεργασία σας με τους υπόλοιπους συντελεστές ποιους κάνατε περισσότερο κέφι και ποιους ανυπομονούσατε να συναντήσετε στα πολύωρα γυρίσματα;

 Όλους. Ήταν μία ομαδική συνεργασία. Ο καθένας από εμάς αγάπησε αυτή τη δουλειά και όλοι- ανεξαιρέτως- συνεργαστήκαμε με τον καλύτερο τρόπο. Κατ’ αρχάς ο σκηνοθέτης Άγγελος Φραντζής μας βοήθησε πολύ σε αυτό που έπρεπε να κάνουμε. Βρέθηκα δίπλα στην Καρυοφυλλιά Καραμπέτη  και μαζί δουλέψαμε προκειμένου να προσεγγίσουμε τον χαρακτήρα της Ευτυχίας, ήταν απολαυστική η διαδικασία. Θελήσαμε να βρούμε έναν κοινό κώδικα προσέγγισης και να δημιουργήσουμε έναν ενιαίο χαρακτήρα. Επίσης ωραία ήταν και η συνύπαρξη με τον Θάνο Τοκάκη- που υποδύεται τον επιστήθιο φίλο της Ευτυχίας, το Λουκά. Όμως –εν τέλει- όλοι οι συντελεστές μπροστά και πίσω από τις κάμερες είχαν τρομερή όρεξη για να δημιουργήσουν κάτι από κοινού, ήταν μία πολύ έντονη και όμορφη εμπειρία καλλιτεχνική δημιουργίας. Δεν υπήρξε ειδικότητα που να μην ενδιαφέρεται για το πώς πήγαινε και πώς θα γινόταν καλύτερο το  γύρισμα. Άλλωστε σε όλες τις ταινίες του Άγγελου Φραντζή δημιουργείται –πάντοτε- ένα σύμπαν που από την πρώτη μέχρι και την τελευταία ειδικότητα υπάρχει η ευχαρίστηση της δημιουργίας, αυτή είναι μία πολύτιμη συνθήκη

Τι έχετε κάνει σωστά – μέχρι σήμερα- για να αξίζετε τόσο ωραίους κινηματογραφικούς ρόλους;

Δουλεύω –κυρίως- στον κινηματογράφο. Αγαπώ και σέβομαι  αυτή την καλλιτεχνική διαδικασία που με γεμίζει πολύ. Την ίδια στιγμή έχω την αγωνία αυτού που συμβαίνει επειδή ό,τι συμβαίνει γίνεται εκ τον ενόντων.  Μέσα σε αυτό που κάνω- σε αυτό που συμβαίνει κάθε φορά- νιώθω την ευθύνη, την αγάπη και το νοιάξιμο για το γύρισμα και το τελικό αποτέλεσμα.. πάντα. Νιώθω τη μεγάλη ευθύνη, το ηθικό και δημιουργικό χρέος να είμαι εκεί 100%

Έχοντας λάβει- μεταξύ άλλων σημαντικών συνεργασιών-  το βραβείο Καλύτερου Α’ γυναικείου ρόλου- από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου- για την ταινία «Πολυξένη» της Δώρας Μασκλαβάνου πόσο ικανοποιημένη είστε με τον εαυτό σας;

Υπάρχει μεγάλη χαρά αλλά όχι ικανοποίηση. Δεν είναι εύκολο να νιώσεις πληρότητα και να πεις ότι αυτό που συμβαίνει είναι απόλυτο και καθρεφτίζει αυτό που έχεις στο μυαλό σου. Κάθε φορά- όπως και τώρα- όπως και με την «Πολυξένη» ή το «Ακίνητο Ποτάμι»- χαίρομαι διότι όλοι μαζί καταφέρνουμε -σαν μικρά σωματίδια- να φέρουμε ένα έργο εις πέρας. Η ικανοποίηση ξεκινάει και τελειώνει εκεί

Στην καθημερινότητα τις σας δίνει «Ευτυχία» έστω και σε μικρές δόσεις;  

Αυτό συμβαίνει όταν νιώθω ασφάλεια και αγάπη

Από τις μέχρι τώρα συνεργασίες σας ποιες είναι αυτές που σας κάνουν να τις νιώθετε σαν φυλαχτό;

Όλες. Έχω καταλάβει ότι – πολλές φορές- συναντιόμαστε με τα έργα που μας έχουν επιλέξει και έρχονται προς τη δική μας κατεύθυνση. Η συνάντηση αυτή γίνεται με έναν τρόπο που δεν έχει να κάνει με «μία δουλειά», δεν είναι μόνο μια επαγγελματική πρόκληση. Συμβαίνει κάτι- σχεδόν μεταφυσικό- σου φέρνει ρόλους, συνεργασίες και ανθρώπους  που κάτι ωραίο συμβαίνει όταν βρίσκονται στον ίδιο χώρο έχοντας κοινό όραμα. Όλα όσα γίνονται, δεν έχουν συνέχεια και αυτό που υπάρχει και μένει στο τέλος είναι ένας ρομαντισμός, δεν έχει να κάνει τόσο με το ρεαλισμό

Τι σας απασχολεί περισσότερο στην καθημερινότητα;

Θέλω και με απασχολεί οι άνθρωποι που είναι κοντά μου να είναι καλά. Με νοιάζει η ευτυχία των ανθρώπων που αγαπώ, διότι έτσι μπορώ να είμαι και εγώ καλά  

 Κάντε όνειρα για το μέλλον, βάζετε στόχους;

Θα πιαστώ από την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου και θα πω ότι θα ήθελα να της μοιάσω. Δεν ήταν επαγγελματίας, δεν ήθελε να γίνει αυθεντία και αυτό της έδινε την ελευθερία να γράφει με αυτόν τον αυθεντικό τρόπο που έγραφε, μιλώντας στις ψυχές των ανθρώπων. Αυτό που έχει μεγάλη σημασία για εμένα είναι να καταλάβω πώς μπορείς να μένεις ανεπηρέαστος από κάτι και να νιώθεις ελευθερία στη δημιουργία. Να γίνονται κάποιες παύσεις -που να είναι παύσεις τροφοδοσίας και επαναπροσδιορισμού- ώστε τα βήματα που θα κάνουμε στη συνέχεια να είναι πιο αυθεντικά και να μας φέρνουν κοντά σε αυτό που νιώθουμε δικό μας. Σε αυτό που έχει σημασία, μας αρέσει πολύ και το θέλουμε περισσότερο, αυτό που μας ιντριγκάρει

Υπάρχει κάτι που δεν είπαμε για την «Ευτυχία;»

Μου αρέσει – με χαροποιεί- που μετά την πρεμιέρα της ταινίας περισσότερος κόσμος κατάφερε να  ανακαλύψει πολλά τραγούδια της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Είναι μεγάλο το έργο της, έχει γράψει στίχους και ποιήματα που δεν γνωρίζαμε ή δεν ξέραμε ότι είναι δικά της. Νιώθω ότι και εμείς -με τον τρόπο μας- δικαιώνουμε το έργο της, έχοντας μεταφέρει όλα όσα ήταν καλό να ειπωθούν και ειπώθηκαν. Η καλλιτεχνική της κληρονομιά αναδεικνύεται με πολύ όμορφο τρόπο

Ποια τραγούδια της αγαπάτε πολύ;

Το αγαπημένο μου είναι το «Τι να σου κάνει μια καρδιά» που ερμηνεύει ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Επίσης αυτό που με συγκινεί είναι «Καβουράκια». Το συγκεκριμένο τραγούδι αναδεικνύει την πολύτιμη φαντασία μιας γυναίκας που έγραψε στίχους για «δύο καβουράκια που κλαίνε στην άκρη του γιαλού, στα βοτσαλάκια». Δεν θα μπορούσε να γράψει κάτι τέτοιο κάποιος άλλος εκτός από την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου.

Φωτογραφία εξωφύλλου: Πάρις Ταβιτιάν