Οι Κυρίες των Αθηνών: Το Χρονικό της φινέτσας

«Υπήρξαν Κυρίες με όλη τη σημασία της λέξης. Διέθεταν αρχοντιά, σεμνότητα, φινέτσα, καλλιέργεια, αξιοπρέπεια, στιλ. Με εκτυφλωτική ομορφιά και εκρηκτική προσωπικότητα, σφράγισαν με την παρουσία τους μία ολόκληρη εποχή. Ήταν, είναι, και θα είναι για πάντα, οι μεγάλες αρχόντισσες του τόπου μας

Το στρατηγείο του Winston Churchill, έγινε ξενοδοχείο!

Από τον καιρό της προπολεμικής ακόμα Αθήνας, μέχρι και μετά τον πόλεμο, στις ανεπανάληπτες δεκαετίες του ΄50 και του ΄60, στην Αθήνα της διανόησης και της αυθεντικής κομψότητας, παρουσίες όπως οι: Ελένη Βλάχου, Ναντίν Τσαλδάρη, Μαίρη Καρόλου, Λητώ Κατακουζηνού, Τούλα Λεβίδη,  Μάγια Καλλιγά, Έλλη Καρέλλα και φυσικά η Κατίνα Παξινού και η Μελίνα Μερκούρη, βρίσκονταν στο επίκεντρο της προσοχής γιατί όλες διέθεταν ένα κοινό χαρακτηριστικό: το μοναδικό τους στυλ, όχι μόνον όσον αφορά στο ντύσιμο αλλά στη νοοτροπία και τον τρόπο σκέψης για την ίδια τη ζωή. Σε πολλές περιπτώσεις υπήρξαν ωραιότερες και από τις σταρ του Χόλυγουντ, με πρώτες και καλύτερες τις αδερφές Ευγενία και Τίνα Λιβανού που στη συνέχεια παντρεύτηκαν τον Νιάρχο και τον Ωνάση αντίστοιχα.

Στους Δελφούς η Τίνα Λιβανού-Ωνάση με την εγγονή του Τσόρτσιλ

Τα πρωϊνά, τριγύριζαν στα λίγα κλασικά μαγαζιά της Ερμού και στα πολυτελή σαλόνια των γνωστών οίκων μόδας της εποχής, όπως της Παπαστεφάνου, της Στάντζου, του Τσούχλου, του Ευαγγελίδη- Κουρτίδη,  του Κρίτσα και των αδερφών Ντίνου και Κώστα Μαυρόπουλου, για να διαλέξουν υφάσματα και μοντέλα, ενώ το βράδυ μεταμορφωμένες σε μυθικές παρουσίες, τυλιγμένες σε αιθέριες ντραπέ μουσελίνες στροβιλίζονταν, στους ρυθμούς της ορχήστρας του Ρώσου Λεβ και του Φον Φον στην κοσμική «Αθηναία», στα ρεβεγιόν της «Φέμινα», του «Media Luz» και της ιστορικής «Αρζεντίνας» , στην αγκαλιά των υπέρκομψων συζύγων τους και άλλων γνωστών bon vivant των Αθηνών.

Η σύζυγος του αυλάρχη Λεβίδη, Τούλα Λεβίδη, αδερφή του εκδότη Νάσου Μπότση.

Ακόμα σύχναζαν στους χορούς της βασιλικής οικογένειας, των πρεσβειών, του «Παρνασσού», αλλά και σε αυτούς των ξενοδοχείων «Μεγάλη Βρεταννία» και «King George».

Η μοναδικής ομορφιάς Νάντια Ριζ, στην αγκαλιά του γαμπρού του Ωνάση, Γαρουφαλίδη.

Πολυσυζητημένες ήταν  οι προσκλήσεις της Καίτης Καλκάνη, της Τίνας Ωνάση, της Λητώς Κατακουζηνού, της Λόλας Ζολώτα, της Νάντιας Ριζ, της Ντορέτ Καραϊωσηφόγλου– συντρόφου του Στρατή Ανδρεάδη και μητέρα της ηθοποιού Νόνικας Γαληνέα.

Η Λητώ Κατακουζηνού

Συγχρόνως, κυκλοφορούσαν απλές με λευκές αέρινες μουσελίνες και καφτάνια στην παρθένα ακόμη Μύκονο, τότε που οι παρέες χόρευαν στο λιμάνι με πικ-απ και ο Πιέρο,  τους ετοίμαζε ο ίδιος τις φοβερές του μακαρονάδες.

Η Άννα Βέλτσου

Το κυριότερο όμως που απασχολούσε τις κυρίες με την έντιμη και ευγενική ψυχή, ήταν η αθόρυβη φιλανθρωπία, καθώς η ευαισθησία και η πραγματική τους αγάπη για το συνάνθρωπο ήταν μεγάλη και αληθινή. Για το κοινωνικό τους έργο ξεχώρισαν η Ναταλία Μελά, η Ελένη Ποταμιάνου, η Πανδώρα Τσαλδάρη, και φυσικά όλες οι κυρίες του Λυκείου Ελληνίδων ενώ  για την προσφορά τους στον Πολιτισμό μεταξύ άλλων, οι αξέχαστες Ντόλλη και Ελίζα Γουλανδρή.

Νίκη Γουλανδρή – “Γυναίκα της Ευρώπης” για την προσφορά της στον ελληνικό πολιτισμό με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή στην Κηφισιά

Με  λαμπερούς γάμους, θριαμβευτικές καριέρες- από την δημοσιογραφία όπως η Ελένη Βλάχου ως την μουσική όπως η Τζίνα Μπαχάουερ, τα Γράμματα όπως η Ιωάννα Τσάτσου, το θέατρο όπως η Κατίνα Παξινού και το εμπόριο όπως η Άννα Βέλτσου και η Μαίρη Πεσκετζή, οι μοναδικές κυρίες εξακολουθούν να αποτελούν ένα αξεπέραστο μέτρο σύγκρισης.

Η σύζυγος του ευπατρίδη πολιτικού Ευάγγελου Αβέρωφ, Ντίνα Αβέρωφ

Ιέτα Μαρκεζίνη

Η απαράμιλλη κομψότητά, η ανεπιτήδευτη θηλυκότητά, η πλήρης γνώση των κανόνων του savoir -vivre και η παραμυθένια  ζωή μεταξύ Λονδίνου, Παρισιού, Μόντε Κάρλο, Νέας Υόρκης και Αθήνας, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις ώστε οι υπέροχες αυτές παρουσίες να αποτελούν το must όχι μόνο των κοινωνικών δρώμενων, αλλά της ίδιας της ζωής, καταφέρνοντας να μην θαμπώσει ο χρόνος τη λάμψη τους. Το ενδιαφέρον για τη ζωή τους, ποτέ δεν έπαψε να μας ενδιαφέρει κι η ομορφιά τους ποτέ δεν γέρασε. Ινδάλματα εκατοντάδων ανδρών και γυναικών, πρεσβεύουν τη γοητεία, την αρχοντιά και το όνειρο σε μία κοινωνία που ασφυκτικά από τη κακογουστιά και αναζητά απεγνωσμένα τη χαμένη ευγένεια και ποιότητα».