Ένα αντίδοτο στη μοναξιά των Γιορτών

Η αλήθεια είναι ότι μεγαλώνουμε μαθαίνοντας πως μερικές γιορτές είναι σημαντικό να τις περνάμε με τους αγαπημένους μας. Για κάποιους αυτό είναι απλώς δεδομένο, για άλλους ακόμα και καταναγκαστικό – όχι γιατί θέλουν να τις περάσουν μόνοι τους, αλλά γιατί προτιμούν να αποφύγουν τα πατροπαράδοτα.

Το στρατηγείο του Winston Churchill, έγινε ξενοδοχείο!

Τι γίνεται, όμως, όταν δεν έχεις άλλη επιλογή παρά να είσαι μόνος μια μέρα που εσύ θα ήθελες να μοιραστείς με κόσμο; Όπως συμβαίνει τώρα λόγω της πανδημίας;

Μετά από μήνες κοινωνικής αποστασιοποίησης και αρκετές εβδομάδες με lockdown, περιορισμούς κυκλοφορίας και πρόστιμα για τους παραβάτες, έχουμε δοκιμάσει τις αντοχές μας και έχουμε βρει τρόπους να ξεπερνάμε τα συμβατικά όρια.

Κάτι τέτοιο έκανε για το Thanksgiving η Τζέσικα Κάντροουιτς, μια Αμερικανίδα συγγραφέας, που έχει σπουδάσει Θεολογία, ενώ δουλεύει επίσης ως επιμελήτρια κειμένων και συμπληρώνει το εισόδημά της ως νταντά!

Η Τζέσικα Κάντροουιτς.

Όταν μπαίνεις στην ιστοσελίδα της, σε υποδέχεται αυτό το κείμενο: «Γεια σου: Χαίρομαι που σε βλέπω εδώ! Να σου προσφέρω κάτι; Τσάι; Καφέ; Θα μπορούσα να μας φτιάξω και smoothies, αν θέλεις. Το όνειρό μου είναι να δημιουργήσω εδώ μια κοινότητα, με το να μοιραζόμαστε εμπειρίες, ελπίδες και πίκρες. Κάθε ντροπιαστική εμπειρία που έχω μοιραστεί με τα γραπτά μου, έχει προκαλέσει μια χορωδία από “Κι εγώ, κι εγώ! Δεν ήξερα πως ένιωθε έτσι και κάποιος άλλος”. Δεν είμαστε μόνοι».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Πώς γιόρτασαν οι επώνυμοι το –κοινωνικά αποστασιοποιημένο– Thanksgiving

Την Ημέρα των Ευχαριστιών ανέβασε στο Twitter μια ζωγραφιά, σαν παιδική, που την έδειχνε καθισμένη σε ένα μεγάλο τραπέζι, μπροστά από μια γαλοπούλα σε πιατέλα. «Αν κάποιος είναι μόνος σήμερα και νιώθει μοναξιά, είστε καλεσμένοι στο δείπνο των Ευχαριστιών μου», έγραψε. «Έφτιαξα γαλοπούλα με λεμόνι και δεντρολίβανο. Πείτε μου τι χρώμα μαλλιά και μάτια έχετε και τι θα φέρετε, και θα σας ζωγραφίσω».

Αυτό ακριβώς έκανε για περίπου τέσσερις ώρες, με ένα διάλειμμα για να φάει κάτι που, όπως έγραψε, «δεν είναι φτιαγμένο από υλικά ζωγραφικής». Τα σχόλιά της όσο μεγάλωνε η παρέα έδειχναν το χιούμορ της και ο κόσμος συνέχισε να την «επισκέπτεται» ακόμα και αφού πήγε για ύπνο. Κι όπως βλέπεις τη μια εικόνα μετά την άλλη, και τα δεκάδες σχόλια του κόσμου, νιώθεις ένα χαμόγελο να ζωγραφίζεται στα χείλη σου. Δεν είμαστε μόνοι.

ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΝΑ ΓΕΜΙΖΕΙ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΦΑΓΗΤΑ