Ένας «Ράφτης» στο σινεμά!

Ο «Ράφτης», με πρωταγωνιστές τον Δημήτρη Ήμελλο και την Ταμίλα Κουλίεβα, που απέσπασε το Βραβείο FIPRESCI στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, το Ειδικό Βραβείο Επιτροπής Νεότητας και το Πρώτο βραβείο ΕΡΤ,  θα παίζεται στις κινηματογραφικές αίθουσες, από τις 3 Ιουνίου. Είναι μια ελληνική-γερμανική-βελγική συμπαραγωγή.

Το στρατηγείο του Winston Churchill, έγινε ξενοδοχείο!

Η Ελληνογερμανίδα σκηνοθέτις και σεναριογράφος, Σόνια Λίζα Κέντερμαν, που έχει κλέψει τις εντυπώσεις με τις μικρού μήκους ταινίες «Νικολέτα» (2013) και «Λευκό Σεντόνι» (2014), και προετοιμάζει τώρα τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της, με τίτλο «Athens Dresden»,  υφαίνει με μαεστρία τον Ράφτη, μία αισιόδοξη και ανθρωποκεντρική ιστορία με φόντο την κρίση, όπως τη βιώνει σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο ο συγκινητικός και αναπάντεχα δυνατός πρωταγωνιστής της.

Η ιστορία αφορά στην αργοπορημένη ενηλικίωση ενός ονειροπόλου ράφτη που ζει στο μικροσκοπικό πατάρι του οικογενειακού ραφτάδικου, στη μεταμόρφωση ενός εγκλωβισμένου ανθρώπου σε πλανόδιο δημιουργό, που βρίσκει την έμπνευση στα πιο απρόσμενα μέρη.

Αναλυτικότερα η ιστορία:

Ο 50χρονος Νίκος, ένας εκλεπτυσμένος ράφτης παλαιάς κοπής, πασχίζει να κρατήσει ζωντανό το φάντασμα της περασμένης και καλοντυμένης αριστοκρατίας του ’60. Όμως, όταν η τράπεζα απειλεί να κατάσχει το οικογενειακό ραφτάδικο και ο ηλικιωμένος πατέρας του νοσηλεύεται στο νοσοκομείο, ο Νίκος παίρνει για πρώτη φορά τη ζωή στα χέρια του και βρίσκει έναν ανορθόδοξο τρόπο να φέρει την τέχνη του κοντά στους ανθρώπους του σήμερα. Μπορεί μια νύφη στα Καμίνια να γίνει η μούσα του αλαφροΐσκιωτου Ράφτη;

Στο σημείωμά της η δημιουργός μεταξύ άλλων σημειώνει: «Το βασικό θέμα που έχει επηρεάσει τις ταινίες μου είναι οι απροσάρμοστοι, οι εξοβελισμένοι, οι χαρακτήρες που θεωρούνται περιθωριοποιημένοι, εξοστρακισμένοι από την κοινωνία και τις οικογένειές τους. Άνθρωποι που βιώνουν μια μεγάλη απώλεια και τελικά κατορθώνουν να ελευθερωθούν από τις συμβάσεις και να ορθοποδήσουν με τον δικό τους αντισυμβατικό τρόπο. Έτσι προέκυψε η ιδέα του «Ράφτη»: μια ιστορία καθυστερημένης ενηλικίωσης ενός 50χρονου άντρα που παλεύει ενάντια σε οικονομικά αδιέξοδα ξαναχτίζοντας το μέλλον του. Ακολουθούμε τον Νίκο, έναν μοναχικό άντρα, ηττημένο, πνιγμένο στα χρέη, παγιδευμένο και αυτοεξόριστο στο ραφτάδικο του πατέρα του, που πλέον έχει γίνει το καταφύγιό και η φυλακή του. Ο Νίκος βγαίνει στον έξω κόσμο και μεταμορφώνεται σε έναν πλανόδιο ράφτη. Σαν νομάς μέσα στην πόλη, κατορθώνει να επανασυστήσει τον εαυτό του και να ενωθεί πάλι με τον κόσμο. Ο «Ράφτης» λειτουργεί αλληγορικά με επίκεντρο έναν καθημερινό άνθρωπο που πρέπει να παλέψει όταν όλες οι πιθανότητες είναι εναντίον του. Ο λόγος που διηγούμαι αυτήν την ιστορία είναι γιατί πραγματικά πιστεύω ότι ο κάθε ένας από εμάς έχει τη δύναμη να πάρει τη μοίρα στα χέρια του και να διεκδικήσει το δικαίωμα για μια αξιοπρεπή ζωή. Κόντρα στο οικονομικό και πολιτικό σύστημα που έχει κάνει τη ζωή μας τόσο δύσκολη, ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να δημιουργήσει τη ζωή που του αξίζει. Είναι ουσιαστικά μια ταινία δρόμου: ένα λυρικό  πορτρέτο ενός άντρα και μίας πόλης. Καθώς ο Νίκος περιπλανιέται από το κέντρο της Αθήνας σε διάφορες παραμελημένες αλλά ολοζώντανες περιοχές της Αθήνας, γνωρίζουμε ένα ψηφιδωτό διαφορετικών κοινωνικών και οικονομικών τάξεων. Ο Νίκος, στα πρόθυρα να χάσει τα πάντα, βρίσκει τον εαυτό του ανάμεσα σε αυτούς που δεν έχουν τίποτα: ταυτίζεται με τους ανθρώπους των φτωχογειτονιών και δίπλα τους βρίσκει τη λύση.

Πρωταγωνιστούν επίσης οι: Θανάσης Παπαγεωργίου, Στάθης Σταμουλακάτος, Δάφνη Μιχοπούλου. Τη μουσική υπογράφει ο Νίκος Κηπουρός.

Περιγραφές Χαρακτήρων

Νίκος (Δημήτρης Ήμελλος)

Ένας 50χρονος αριστοτέχνης ράφτης, ένας καλλιτέχνης με βελόνα και κλωστή, ένας ονειροπόλος που δεν πατάει στη Γη. Τον διακρίνει η φυσική ευγένεια μιας άλλης εποχής, η επισημότητα του κουστουμιού που φοράει καθημερινά, η αβρότητα που τον συνοδεύει σε κάθε κίνηση. Μπορεί να είναι χαρισματικός και σίγουρος για την τέχνη του, αλλά βρίσκεται εγκλωβισμένος κάτω από τη σκιά ενός αυστηρού και εξουσιαστικού πατέρα. Είναι μετρημένος και πειθαρχημένος υπό το απογοητευμένο βλέμμα ενός πατέρα που έχει υψηλές προσδοκίες. Ο Νίκος είναι αυτοεξόριστος και ηττημένος μέχρι που οι συνθήκες τον ωθούν να κάνει την υπέρβαση. Μεταμορφώνεται σε πλανόδιο ράφτη και απελευθερώνεται από τα δεσμά της παλιάς του ζωής. Σύμμαχοι του σ’ αυτή τη γενναία στροφή είναι η Όλγα και η κόρη της Βικτόρια. Η αυτοσχέδια αυτή οικογένεια τον συνοδεύει στη νέα του ζωή, που ορίζει πια ο ίδιος.

Όλγα (Ταμίλλα Κουλίεβα)

Η 45χρονη Ρωσίδα μετανάστευσε στην Ελλάδα πριν από 15 χρόνια. Συνηθισμένη στη νοοτροπία άλλης εποχής, είναι συνεσταλμένη και ντροπαλή. Ο γάμος της με τον Κώστα ήταν αρχικά μία σανίδα σωτηρίας. Τον αγαπούσε κάποτε, αλλά τα χρόνια πέρασαν και η κοινή τους ζωή μοιάζει με μικρή φυλακή. Σπάνια πια βγαίνει από το σπίτι.

Βρίσκει την ευκαιρία να αποδράσει μέσα από τη συνεργασία της με τον Νίκο. Τελειοποιεί την τέχνη του ραψίματος, γίνεται η συνεργάτιδα και μούσα του. Συμπάσχει μαζί του, γιατί ξέρει από δυσκολίες, καθώς είχε χάσει το πατρικό της στη Ρωσία. Ο Νίκος τη θαυμάζει, τη χρειάζεται και της δίνει τη θέση που πάντα της άξιζε. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι μέσα από τη ραπτική, η Όλγα χειραφετείται. Ερωτεύεται τον Νίκο, αλλά παραμένει ρεαλίστρια και επιφυλακτική. Ξέρει πού θα καταλήξει αυτό. Είναι παντρεμένη και δεν μπορεί να αφήσει τη στρωμένη ζωή της.

Βικτόρια (Δάφνη Μιχοπούλου)

Η 8χρονη κόρη της Όλγα που γεννήθηκε στην Αθήνα. Αιχμηρή σαν ξυράφι, λίγο ατίθαση και μάλλον αγοροκόριτσο. Μοιάζει αθώα, αλλά κρύβει ένα άλλο πρόσωπο. Γίνεται φίλη με τον Νίκο, τον θαυμάζει και γοητεύεται από την τέχνη του. Είναι εκείνη που φέρνει τη μητέρα της κοντά στον κόσμο του Νίκου. Οι εξελίξεις, όμως, θα την ωθήσουν σε αντιδραστικές ενέργειες.

Θανάσης  (Θανάσης Παπαγεωργίου)

Ο 80χρονος πατέρας του Νίκου. Λαμπρό μυαλό σε σώμα ασθενικό. Ένας εξουσιαστικός και αυτοδημιούργητος άντρας, που έχει περάσει φτώχια και κατάφερε να στήσει ολομόναχος το ραφτάδικο του τη δεκαετία του ΄60. Η επιχείρηση του εξελίχθηκε στο πιο επιτυχημένο μαγαζί της εποχής του και ο Θανάσης ανελίχθηκε κοινωνικά σε διάσημο ράφτη. Τώρα πια έχει ηττηθεί κατά κράτος. Όλα καταρρέουν και δεν μπορεί να δεχτεί ότι τα παλιά μεγαλεία έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.

Η σχέση με τον γιο του Νίκο δεν ήταν πάντα ταραχώδης. Είχαν βέβαια τις διαφορές τους και ο Θανάσης δεν επικρότησε ποτέ τις παράξενες ιδέες του γιου του για την οικογενειακή επιχείρηση. Προσπαθεί ακόμα να διατηρήσει εποπτικό ρόλο και καταλήγει να έχει εχθρικά συναισθήματα για τον γιο του. Όμως, τον χρειάζεται, γιατί μοιράζονται την κοινή μοίρα του ραφτάδικου, που καταρρέει μπροστά στα μάτια τους.

Κώστας (Στάθης Σταμουλακάτος)

Ο 45χρονος σύζυγος της Όλγας. Ένας κουρασμένος, αλλά καλοπροαίρετος άντρας με τάση στη φλυαρία. Ένας μεσοαστός Έλληνας ταξιτζής που δουλεύει νύχτες. Παντρεύτηκε την Όλγα σε προχωρημένη ηλικία, από έρωτα. Πιστεύει ότι την έχει σώσει από τα σπίτια που δούλευε σαν καθαρίστρια και ότι της παρέχει την πολυτέλεια να καθίσει σπίτι και να μεγαλώσει την κόρη τους. Είναι απλός και πρακτικός άνθρωπος, περήφανος για ό,τι προσφέρει στην οικογένειά του. Εργάζεται σκληρά, είναι περπατημένος και προστατεύει μάνα και κόρη. Δεν έχει τον Νίκο περί πολλού, καθώς είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτόν. Δεν τον βλέπει σαν απειλή, ούτε προβλέπει την προδοσία της Όλγας, γιατί την εμπιστεύεται.