Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης. Δεν αρνείται ότι είχε τρεις παράλληλες σχέσεις

Λέει για την οικογένειά του, τον κόπο που κάνει για να είναι συνεπής όταν ανεβαίνει στη σκηνή, για τη συμμετοχή του στην θεατρική παράσταση «Η Δασκάλα με τα χρυσά μάτια» αλλά και για τον τρόπο που ερωτεύεται, συνεχώς και πολύ. Υπήρξε, πέρυσι, υποψήφιος για το Βραβείο Χορν ενώ θα του άρεσε την επόμενη φορά να το κερδίσει

Το στρατηγείο του Winston Churchill, έγινε ξενοδοχείο!

Κάθε φορά που καλείσαι να υποδυθείς έναν ρόλο τι σκέφτεσαι;

Θέλω να βγάλω ασπροπρόσωπο το ρόλο που – κάθε φορά – είναι μία αφήγηση. Είναι ένας άνθρωπος που δεν υπάρχει πια και εσύ πρέπει να τον φέρεις στο «εδώ και τώρα», σε αυτό το μανιφέστο του τώρα που έχει το θέατρο και είναι πολύ ισχυρό.

Τι σε νοιάζει περισσότερο μέσα σε κάθε καινούρια – καλλιτεχνική – αρχή;

Με νοιάζει η δουλειά με τον εαυτό μου, η εξέλιξη. Δουλεύω πιο πολύ τον άνθρωπο που είμαι και δεν βάζω στόχο να διεκπαιρεώσω – απλώς – έναν ρόλο. Άλλωστε ο κάθε ήρωας ζητάει από εμένα πολλά, έχει μέσα του πολλά, συναισθήματα και ψυχικές ρωγμές. Δουλεύω λοιπόν πολύ τα τεχνικά για να καταφέρω να αποδώσω τα μέγιστα. Μαθαίνω όλα τα λόγια. Γνωρίζω τι λέει όχι μόνο ο δικός μου ρόλος αλλά και όλοι οι άλλοι για να να μπορώ να ακούω και να καταλαβαίνω συνολικά αυτό που συμβαίνει επάνω στη σκηνή. Οι άλλοι ρόλοι δημιουργούν τον δικό σου ρόλο και σε βοηθάνε να εξελιχθείς, να κατανοήσεις την κάθε λεπτομέρεια και πάνω σε αυτό να δουλέψεις σκληρά. Μετά έρχεται η δουλειά με την κίνηση και το σώμα, εκεί όπου εναρμονίζονται όλα αφού-προηγουμένως- έχεις κάνει ό,τι καλύτερο μπορούσες για να πετύχεις στο να δώσεις ζωή στον ρόλο σου

Και στο κοινό, τι θέλεις να του δώσεις με τη δουλειά σου; Έχεις στο μυαλό σου ότι θα ήθελες – εκτός των άλλων – να το γοητεύσεις;

Επιθυμώ να κάνω τη δουλειά μου με τον καλύτερο τρόπο. Όταν είμαι επάνω στη σκηνή δεν σκέφτομαι τι θα δει ο κόσμος και πώς θα τον γοητεύσω ή θα συνεπάρω τα πλήθη. Διεκδικώ έναν ουσιαστικό διάλογο με τους θεατές, διότι αν κάνεις τη δουλειά σου σκεπτόμενος τη γοητεία που θα ασκήσεις στους άλλους το μόνο που καταφέρνεις είναι να χάνεσαι και να αποτυγχάνεις.

«Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΜΑΤΙΑ»

Στη «Δασκάλα με τα χρυσά μάτια» ποιο είναι το μυστικό για να αναμετρηθείς με αυτό το μεγαλείο που φέρει – εξ αρχής – το έργο;

Αρχικώς χαίρομαι πολύ με το αποτέλεσμα αφού στην πρεμιέρα του έργου ήρθε η εγγονή του Στρατή Μυριβήλη και μου είπε πολύ ωραία λόγια για τον τρόπο που κατάφερα να σταθώ απέναντι σε έναν πολύ δύσκολο ρόλο καταφέρνοντας να μην τον προδώσω. Στην αρχή του έργου βλέπουμε το επερχόμενο τέλος ενός ανθρώπου. Μέσα σε 15 λεπτά πρέπει να φανεί ολόκληρη η ζωή ενός  ανθρώπου και η πτώση του, ψυχικά και σωματικά

Τι σε τροφοδοτεί και τι σε παθιάζει  στη δουλειά και την ζωή σου;

 Η συναναστροφή μου με ανθρώπους που με ερέθισαν και με έκαναν να ασχοληθώ- επί της ουσίας- με αυτή τη δουλειά. Ξεκινώντας από τους δασκάλους μου στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου αλλά – αργότερα – και συνεργάτες που μου έδωσαν ώθηση. Με έβαλαν στη διαδικασία να ψάξω τη δουλειά μου και να μπορέσω να γίνω καλύτερος. Έβαλα στόχο να βελτιώνομαι διαρκώς και αυτό κάνω. Διαβάζω πολύ, δουλεύω το σώμα και την φωνή μου και αναζητώ καινούρια καλλιτεχνικά ερεθίσματα. Οι άνθρωποι λοιπόν είναι αυτοί που με τροφοδοτούν και με παθιάζουν

Ένα παράδειγμα, κάποιος που σε ταρακούνησε για τα καλά και για καλό;

Ο Δημήτρης Μπογδάνος που μου έμαθε ότι ο κόπος ανταμείβεται και η σκληρή δουλειά, σου χαρίζει ωραία πράγματα. Επίσης θυμάμαι το Δημήτρη Λιγνάδη που με έβαλε στη διαδικασία να ασχοληθώ με το διάβασμα της λογοτεχνίας και της ποίησης και τον ευχαριστώ για αυτό.

Η περσινή υποψηφιότητα για το βραβείο Χορν είναι κάτι που θα κουβαλάς και θα συζητάς ή πάει πέρασε και πάμε παρακάτω;

Πέρασε και πάμε παρακάτω … Πάμε για να κερδίσουμε το βραβείο.

Και στα πιο προσωπικά, στην αγάπη και τον έρωτα τι χαρακτήρα κρατάς;

Ερωτεύομαι και αγαπάω πολύ συχνά. Η αγάπη και ο έρωτας είναι ωραίο να δίνονται γενναιόδωρα στους ανθρώπους και να έχουν – εξίσου – μεγάλη γενναιοδωρία. Πρέπει να αγαπάμε και να ερωτευόμαστε … συνέχεια και διαφορετικούς ανθρώπους. Επαναστατική πράξη είναι να μπορείς να δίνεις αγάπη γενικώς, και σε αυτά που έχεις, σε αυτά που ψάχνεις και να ανακαλύπτεις – κάθε φορά – κάτι νέο.  Είναι σπουδαίο όταν είσαι με έναν άνθρωπο να «σκαλίζεις» τη σχέση και να μπορείς να έχεις «πρόσβαση» σε καθετί που μπορεί να προκύψει και να σε συναρπάσει.

Λέγοντας ότι ερωτεύεσαι συχνά … Πόσες σχέσεις κάνεις;

Έχω κάνει πολλές παράλληλες σχέσεις. Για εμένα η έννοια της σχέσης δεν είναι η ίδια που μπορεί να είναι για την κοπέλα. Η αντίληψη του καθενός διαφέρει όπως και η ερμηνεία που δίνει σε αυτό που ζει και μοιράζεται. Όμως τη δική μου θέση την ξεκαθαρίζω εξ αρχής, τα βάζω όλα σε μία τάξη και δεν δημιουργούνται προβλήματα. «Αυτό που έχουμε είναι για το τώρα, μετά βλέπουμε». Το λέω.

Άρα η γυναίκα που είναι δίπλα σου γνωρίζει την ύπαρξη των άλλων γυναικών αλλά και το ότι είσαι ερωτευμένος «για τώρα».

Ναι. Κάπως έτσι δίνεις το περιθώριο στον άλλον να επιλέξει αν θέλει να είναι μαζί σου, γνωρίζει εξ αρχής ποιος είσαι και σε διαλέγει ή σε απορρίπτει.

Εσύ αντέχεις να μοιράζεσαι μία γυναίκα με άλλους άντρες;

Μου έχει συμβεί και το δέχομαι. Από τη στιγμή που το κάνω θα το κάνουν και σε εμένα και δε μπορώ να δημιουργήσω προβλήματα με ζήλια και εκνευρισμό.

Πόσες παράλληλες σχέσεις έχεις κάνει;

Τρεις και σου το λέω με το χέρι στην καρδιά ότι τις αγαπούσα πολύ και με αγαπούσαν εξίσου, ήταν κάτι πολύ αληθινό.

Θα παντρευτείς;

Όχι. Εκτός αν βρεθεί αυτό το περίφημο λιμάνι, δεν ξέρω όμως πώς μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Ο γάμος είναι κάτι πολύ σοβαρό που απαιτεί σκληρή δουλειά. Περισσότερο όμως απαιτεί δουλειά και αφοσίωση, θέλει μεγάλες θυσίες, το παιδί που θα έρθει μετά το γάμο. Μεγάλωσα σε μία οικογένεια που οι γονείς μου θυσιάστηκαν για να μεγαλώσουν εμένα και τις δύο αδερφές μου, που αφοσιώθηκαν στην προσωπική τους σχέση αλλά και στη σχέση τους μαζί μας, είναι κάτι πολύτιμο που με έμαθε να σέβομαι και να αγαπάω πολύ και σοβαρά.

Τι άλλο σου έμαθαν οι γονείς σου;

Το πώς να είμαι ευτυχισμένος και όχι επιτυχημένος. Δεν έβαζαν στόχους επιτυχίας ήθελαν απλώς να είμαστε καλά, να είμαστε ευτυχισμένοι.

Μελλοντικά τι θα κάνεις;

Το 2020 θα παίξω στο «Ματωμένο Γάμο» σε σκηνοθεσία του Νίκου Διαμαντή στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, μετά τον Απρίλιο.