Αναστάσης Ροϊλός: Οι «Άγριες Μέλισσες» τον έφεραν στην Αθήνα.

O γυναικείος πληθυσμός, μέχρι πρότινος σας θεωρούσε ως το απόλυτο πρότυπο άνδρα, που όμως υπέπεσε σε πολύ μεγάλο ατόπημα.

Το στρατηγείο του Winston Churchill, έγινε ξενοδοχείο!

Γνώριζα από την αρχή την εξέλιξη του Νικηφόρου. Ήξερα ακριβώς δηλαδή, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα το ρόλο, ότι μετά από κάποια επεισόδια θα κάνω έρωτα με την αδερφή της γυναίκας μου. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή είπα: «ωχ». Κι αυτό γιατί πρέπει να χτίσεις έναν χαρακτήρα, να γίνει αγαπητός στο κοινό και μετά να γίνει, σχεδόν, μισητός. Γιατί κακά τα ψέματα, το φόνο, ειδικά στη μυθοπλασία τον συγχωρούμε πιο εύκολα, απ΄ ό, τι τη μοιχεία. Νομίζω πως το κοινό σχεδόν μίσησε τον Νικηφόρο. Αυτό που μένει τώρα είναι να δούμε εάν στην πορεία ο κόσμος θα μπορέσει να τον ξαναγαπήσει. Αυτό είναι το στοίχημα τώρα.

Στα πρώτα επεισόδια είδαμε έναν Νικηφόρο αγαπητό από τις γυναίκες. Ήταν ο άνδρας που σηκώνει το ανάστημά του απέναντι στην οικογένειά του και παντρεύεται τη γυναίκα που επιθυμεί παρόλο που δεν είναι στην ίδια κοινωνική τάξη με εκείνον. Στη συνέχεια όμως είδαμε κι έναν Νικηφόρο με αδυναμίες.

Φυσικά, αλλιώς δεν θα είχε ενδιαφέρον. Αν ήταν τόσο επίπεδος ο ρόλος του, δεν θα είχε κανένα ενδιαφέρον. Σε συζητήσεις που έκανα με φίλους μου που παρακολουθούν τη σειρά, μου έλεγαν ότι «αμάν μωρέ μ’ αυτά τα σάλια πια… εντάξει ωραία- ωραία αλλά φτάνει πια». Κι έλεγα: «Περιμένετε, χαρείτε το τώρα που υπάρχει αυτό που συμβαίνει , γιατί μετά θ’ αλλάξει».

Εκεί είναι και η δυσκολία του ηθοποιού ο οποίος πρέπει να κάνει την αλλαγή του μέσα στον ίδιο ρόλο. Από εκεί που είναι γλυκός να γίνει ξαφνικά κακός.

Ναι είναι ένα από τα παράδοξα του ηθοποιού. Από την αρχή γνώριζα ότι αρκετά επεισόδια μπροστά θα γίνω κακός ή τέλος πάντων θα κάνω κάποιες κακές πράξεις. Ο Νικηφόρος είχε φύγει από το πατρικό του σπίτι γιατί δεν άντεχε εκεί. Και ξαφνικά γυρίζει και πλέον βρίσκεται πάλι με τους «λύκους», σε πολύ δύσκολες καταστάσεις. Τώρα υπάρχουν έρωτες,  δουλειά, όνειρα που θέλει να κυνηγήσει και οι γονείς του είναι αντίθετοι σε πολύ σημαντικά πλέον πράγματα. Σιγά σιγά βλέπεις ότι όταν μένεις με τους «λύκους» μαθαίνεις να ουρλιάζεις.

Παρότι είναι μια σειρά εποχής, η γραφή θυμίζει το σήμερα. Η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι σεναριογράφοι είναι σημερινή.

Κατ’ αρχάς δεν μιλάμε με προφορά Λαρισαϊκή. Από κει και πέρα όπως έχει πει και ο Λευτέρης Χαρίτος, ένας από τους τρεις σκηνοθέτες μας, δεν κάνουμε ντοκιμαντέρ για την εποχή, κάνουμε μια καθημερινή δραματική σειρά. Δηλαδή ναι μεν η σειρά αναφέρεται στην εποχή εκείνη, αλλά δεν έχει κανένα λόγο να έχει χαρακτήρα ντοκιμαντέρ.

Σε κάθε επεισόδιο υπάρχει και μια μεγάλη ανατροπή. Εκεί που ο τηλεθεατής ησυχάζει έρχεται κάτι καινούριο και ταράζει πάλι τα νερά κι όλα αλλάζουν.

Αυτό είναι το ταλέντο της Μελίνας Τσαμπάνη της σεναριογράφου. Κι εμείς, οι ηθοποιοί, πραγματικά κάθε φορά που διαβάζουμε τα επεισόδια υπάρχουν φορές που λέμε: «τι είναι πάλι αυτό;» Δεν συμβαίνει μια φορά στα 20 επεισόδια αλλά μια φορά στα τρία επεισόδια.Όταν κάναμε το γύρισμα για το 20ό επεισόδιο, γνώριζα ότι στο 50ό, ο Νικηφόρος θα κοιμηθεί με τη Δρόσω και εκεί αναρωτιόμουν «πως θα γίνει αυτό τώρα; πώς θα φτάσουμε εκεί πέρα; πώς θα είναι η σκηνή;». Μόλις διάβασα το σενάριο του 50ού επεισοδίου, μου έπεσε το κινητό από τα χέρια μου. Κόλλησα.

Θα έχουμε κι άλλες ανατροπές στο χαρακτήρα του Νικηφόρου στα επόμενα επεισόδια;

Τι χειρότερο να κάνει από αυτό που έχει πράξει;

Ήταν ένα στιγμιαίο λάθος αυτό που συνέβη με τη Δρόσω;

Ακριβώς. Ο Νικηφόρος είχε μεγάλη πίεση. Βαλλόταν από πάρα πολλές πλευρές και το μοναδικό του στήριγμα ήταν η Ασημίνα. Αυτήν ήθελε κι αυτήν διάλεξε να παντρευτεί. Όταν όμως η Ασημίνα είχε απομακρυνθεί λίγο από κοντά του για δικούς της λόγους, ο Νικηφόρος, νέος και επιπόλαιος πιέστηκε ακόμη περισσότερο.Το ποτήρι ξεχείλισε όταν ήρθε η Δρόσω γυμνή μπροστά του. Έδωσε μία σε όλα και όρμησε. Λάθος. Τώρα από εκεί και πέρα για μένα είναι πολύ πιο ενδιαφέρον το ότι μένει έγκυος η Δρόσω, γιατί αλλιώς μπορείς να ξεχάσεις τι έγινε με τον Νικηφόρο και να τον αφήσεις πίσω. Όμως πρέπει να έρθεις να αντιμετωπίσεις τις συνέπειες. Όταν διαβάζω το σενάριο λέω, «πως θα το κάνει αυτό ο Νικηφόρος; Δεν γίνεται; Τόσο πολύ διαλύθηκε το μέσα του; Πού πήγαν οι βασικοί πυλώνες του χαρακτήρα του;». Βέβαια στην πραγματικότητα υπάρχει και χειρότερο: να υπάρχει έρωτας. Εδώ δεν υπάρχει έρωτας με τη Δρόσω.

Ο Νικηφόρος αποφάσισε να πει στην Ασημίνα το μεγάλο του μυστικό, γιατί δεν μπορεί να το κρατήσει άλλο μέσα του

Τον παραδέχομαι.

Πιστεύετε ότι δεν πρέπει να διαρρέουν πράγματα για να έχει περισσότερο ενδιαφέρον η σειρά;

Ναι έτσι ακριβώς. Αυτό που είναι να δει ο τηλεθεατής θα το δει ούτως ή άλλως είτε σε μία εβδομάδα είτε σε ένα μήνα. Από την άλλη συμβαίνουν ακόμη πιο σημαντικά πράγματα πίσω από τις κάμερες. Μπορώ να σας πω μια πολύ ωραία ιστορία για τη σκηνή της Δρόσως με του Νικηφόρου. Τη σκηνή της προδοσίας. Όταν έφτασε ο καιρός να τη γυρίσουμε, μας έπιασε ένας πανικός. Στην αρχή λέγαμε ότι αυτή η σκηνή δεν πρέπει να γυριστεί, δεν πρέπει να φανεί στον τηλεθεατή. Να μην έχει εικόνα.Όμως ο Λευτέρης Χαρίτος κατέληξε σ’ αυτήν την πολύ γενναία απόφαση να γυριστεί η σκηνή.  Όχι δεν θα τον υπονοήσουμε απλώς, θα τον στιγματίσουμε αυτόν τον χαρακτήρα. Και μάλιστα υπήρχε πολύ μεγάλη σκέψη πίσω από την υλοποίηση των ερωτικών σκηνών. Όταν έφτασε η ώρα να γίνει η προδοσία, να γυριστεί η πράξη θέλαμε και συμφωνήσαμε και με τον Λευτέρη Χαρίτο να έχει μια ασχήμια αυτό το πράγμα. Να μην ωραιοποιηθεί καθόλου. Και πράγματι τα πλάνα, η κατάσταση, το πρόσωπο του Νικηφόρου είχε μια ασχήμια.

Αυτό δείχνει ότι συζητάτε πολύ τους ρόλους σας μεταξύ σας.

Φυσικά. Για κομβικά σημεία συζητάμε πάρα πολύ και για μέρες. Όχι μόνο εμείς οι ηθοποιοί, αλλά και ο σκηνοθέτης και η Μελίνα Τσαμπάνη.

Πόσο έχει αλλάξει η ζωή σας μετά τις «Άγριες Μέλισσες»; Πλέον ο κόσμος, σας αναγνωρίζει στο δρόμο;

Η αναγνωσιμότητα είναι σίγουρα ένα καινούριο στοιχείο. Είναι η πρώτη μου τηλεοπτική δουλειά που τυχαίνει να πηγαίνει και καλά. Ο κόσμος που με αναγνωρίζει έξω είναι περισσότερος από αυτόν που με έβλεπε σε κάποια παράσταση. Τις «Άγριες Μέλισσες» τις βλέπουν σχεδόν 2 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ελλάδα. Τεράστιο νούμερο. Στην ουσία δεν πιστεύω ότι έχει αλλάξει κάτι στον Αναστάση. Και προσπαθώ να μην αλλάξει. Στην παρούσα φάση επικεντρώνομαι στη δουλειά μου. Αυτή πάει καλά κι αυτό μου δίνει χαρά παρ’ όλη την κούραση. Γιατί ας μην κρυβόμαστε οι άνθρωποι που βρίσκονται σε όλα τα πόστα ενός καθημερινού σίριαλ ,είναι κομάντο. Κουράζονται πάρα πολύ και σωματικά και πνευματικά για να βγει μια σειρά που τα στάνταρς της είναι πολύ υψηλά.

Έχετε πολλά εξωτερικά γυρίσματα που σημαίνει ότι έχετε να αντιμετωπίσετε και πολλά απρόοπτα.

Είναι πολλά αυτά που πρέπει να αντιμετωπίσεις. Όμως ο χρόνος είναι το βασικότερο. Όταν πρέπει να παραδώσεις τέσσερα επεισόδια την εβδομάδα τότε δυσκολεύουν τα πράγματα. Κι όταν θέλεις να κρατάς κι ένα επίπεδο.

Όταν σε κυνηγούν οι κάμερες για μία δήλωση είναι διαχειρίσιμο από εσένα;

Θεωρώ ότι όταν σου ζητούν συνεχώς δηλώσεις καμιά φορά νιώθεις μεγάλη πίεση. Γιατί μπορεί να έχεις πάει σε κάποια παράσταση, να θες απλώς να τη δεις και να μη μιλήσεις με κανέναν κι εκείνη τη στιγμή να βρεθεί η κάμερα απέναντί σου.

Κάποιοι με κάποιες ερωτήσεις, περνούν την κόκκινη γραμμή κι αρχίζουν οι δυσκολίες για το πώς θα το διαχειριστείτε;

Ναι ισχύει. Είναι ανάλογα και σε τι φάση με πετυχαίνουν. Είμαι άνθρωπος και μπορεί να μην έχω διάθεση κάποια στιγμή να μιλήσω. Έχει τύχει να είμαι από γύρισμα μετά να πάω να δω μια παράσταση και μετά να πάω σε μια επίσημη πρεμιέρα. Όταν μου ζήτησαν να κάνω δήλωση, εξήγησα ότι είμαι πολύ κουρασμένος και ότι θα κάνω πολλά σαρδάμ. Δεν χρειάζεται να παίρνουμε και τον εαυτό μας τόσο σοβαρά αλλά παράλληλα να μη χάνουμε τους στόχους μας.

Θεωρείτε ότι είναι λίγο άδικο μετά από δέκα χρόνια παρουσίας στο χώρο του θεάτρου να έρχεται ένας τηλεοπτικός ρόλος και ξαφνικά να σας μαθαίνουν όλοι;

Όχι, άδικο δεν θα το έλεγα καθόλου. Ίσα- ίσα είναι μια αναγνώριση της δουλειάς σου η οποία απλώς συνέβη τώρα. Το πιστεύω απόλυτα. Το σκεφτόμουν και πιο παλιά. Δόξα τω Θεό είχα καθηγητές που μου έλεγαν μην βιάζεσαι. Δηλαδή καλύτερα που ήρθε τώρα γιατί μπορώ να το διαχειριστώ καλύτερα απ’ ό, τι όταν ήμουν μικρότερος. Γιατί δουλεύω στο επαγγελματικό θέατρο από τα 20. Και είμαι 31. Θα μπορούσα να μη το διαχειριστώ καλά. Να πάρουν τα μυαλά μου αέρα…

Γενικά είστε ισορροπημένο άτομο;

Προσπαθώ. Η ισορροπία, γενικά, είναι μια συνεχής προσπάθεια. Με αφορά πολύ στο να έχω αυτογνωσία. Προσπαθείς να βλέπεις αντικειμενικά ως ηθοποιός για να κρίνεις τους ανθρώπους, να καταλαβαίνεις καταστάσεις. Άμα δεν μπορείς να βλέπεις και τον εαυτό σου αντικειμενικά τότε τι κάνεις; Καμιά φορά και στον εαυτό μου συμβαίνει κάτι  που με επαναφέρει και λέω «πως έγινε αυτό»;

Η ψυχολογία ήταν ένα κομμάτι που σου άρεσε πάντα. Ήθελες να το σπουδάσεις;

Ναι, ναι αλλά βρήκα τελικά το δρόμο μου στην ψυχολογία μέσω του θεάτρου. Δηλαδή αυτό που ήθελα να γνωρίσω, που πίστευα ότι θα γνώριζα μέσα από την ενασχόλησή μου με την ψυχολογία θα μου το προσφέρει η ενασχόλησή μου με το θέατρο.

Μία άλλη πτυχή που δεν γνωρίζουμε είναι ότι σας αρέσουν τα εξτρίμ πράγματα, όπως το να κυκλοφορείτε με μηχανή είναι ένα σπορ δύσκολο…

Ναι είναι. Έχω μια μηχανή μεγάλου κυβισμού 650 κυβικά. Τις αγαπώ τις μηχανές πολύ και χωρίς να θέλω να πω κάτι το κλασικό που λέμε ότι στην Ελλάδα δεν προσέχουμε, δυστυχώς ισχύει: οι μηχανές δυσκολεύονται πάρα πολύ. Βέβαια και οι ίδιοι οι οδηγοί μοτοσικλετών πολλές φορές οδηγούν παρακινδυνευμένα. Οδηγούν χωρίς να αντιληφθούν το τι μπορεί να συμβεί θεωρώντας ότι ο δρόμος τους ανήκει. Κι εγώ πολλές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να κάνει κάποια λάθη που αν ήμουν με το αυτοκίνητο δεν θα το έκανα ποτέ.

Είχατε πρόσφατα μία ανατροπή

Είχα ένα ατύχημα αλλά δεν το έχω αναφέρει και δεν θέλω να μιλήσω γι’ αυτό. Το σίγουρο είναι ότι με επανέφερε κάπως. Με έβαλε να ξανασκεφτώ πράγματα…

Απροσεξία ήταν;

Ήταν μια κακοτοπιά του δρόμου, είχε νερά κάτω. Εγώ πάντα οδηγώ πολύ προσεκτικά. Όμως ο αστάθμητος παράγοντας έφερε την ανατροπή.

Κάνετε πολλά ταξίδια με τη μηχανή;

Έχω κάνει αρκετά. Κυρίως στην Ελλάδα.

Φέτος, λόγω της τηλεοπτικής σειράς, δεν κάνατε θέατρο;

Όχι δεν έκανα. Ήταν επιλογή αυτό. Μετακόμισα στην Αθήνα τον Ιούλιο, όταν ξεκινήσαμε τα γυρίσματα (σ.σ. είναι από τη Θεσσαλονίκη) και είχα πολλά καινούργια πράγματα να διαχειριστώ. Από την εύρεση του σπιτιού, να τακτοποιηθώ ώστε να έχω το χώρο μου και να μπορώ να δουλέψω μέχρι να δω πως δουλεύει η τηλεόραση δεν θα μπορούσα να κάνω θέατρο. Δηλαδή ακόμη και τώρα που έχω βρει τα πατήματα μου πάλι λέω όχι δεν θα κάνω θέατρο. Παρόλο που έχει περάσει ο καιρός, πριν λίγο καιρό είχα ακόμα μία πρόταση και πάλι αρνήθηκα.

Ήρθαν περισσότερες προτάσεις μετά τις “Μέλισσες”;

Όπως είναι λογικό ναι. Στη δική μου περίπτωση στις δουλειές που έχω πει «ναι» είναι άνθρωποι με τους οποίους μιλούσα καιρό.

Οπότε πλέον είστε Αθηναίος;

Είμαι κάτοικος Αθηνών και είμαι πλέον Αθηναίος.

Ήρθατε για να μείνετε;

Ήρθα για να μείνω. Καλά εγώ το «Αθηναίος» το λέω αστειευόμενος γιατί δεν μπορούσα να πάω πουθενά χωρίς το gps. Πλέον έχω μάθει τους δρόμους.

Σας αρέσει η ζωή στην Αθήνα; Σας λείπει η Θεσσαλονίκη;

Ναι μου αρέσει. Όχι δεν μου λείπει η Θεσσαλονίκη γιατί ίσως αυτό που συμβαίνει στην παρούσα φάση με γεμίζει. Δεν μου λείπει η Θεσσαλονίκη είναι μια υπέροχη πόλη κι όταν βρω λίγο χρόνο θέλω και πηγαίνω.

Η Αθήνα σας φαίνεται φιλόξενη;

Μπορώ να πω ότι έχει τις δυσκολίες της. Είναι μια πολύ μεγάλη πόλη. Οι δρόμοι είναι μια ζούγκλα και για τον μοτοσικλετιστή όπως είπαμε είναι λίγο δυσκολότερα τα πράγματα. Αλλά είναι διαχειρίσιμα. Την αγαπώ την Αθήνα, μου αρέσει πάρα πολύ.

Οι «Άγριες Μέλισσες» θα συνεχίσουν και του χρόνου. Έχετε κλείσει κάποιο θεατρικό για του χρόνου;

Θα κάνουμε τον «Ιππόλυτο» με τον Δημήτρη Καρατζά στο θέατρο «Προσκήνιο» κάπου τον Οκτώβριο- δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη πότε θα γίνει η πρεμιέρα και τον Ιανουάριο του 2021 θα είμαι στο Εθνικό Θέατρο στο «Γυάλινο Κόσμο» σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη.

Το καλοκαίρι θα ξεκουραστείτε; Το έχετε ανάγκη;  Ήταν ένας δύσκολος χειμώνας για σας;

Σίγουρα, ήταν ένας δύσκολος χειμώνας και πρέπει να ξεκουραστούμε όλοι μας, αλλά θα έχουμε κάποια γυρίσματα, οπότε δεν το έψαξα να δουλέψω. Είχα κάποιες προτάσεις αλλά λόγω χρόνου δεν μπορούσα να τις αναλάβω, οπότε αναγκαστικά στο λίγο χρόνο που μου απομένει θα ξεκουραστώ.