Η άλλη όψη της πανδημίας, μέσα από 7 εικόνες γεμάτες συναίσθημα

Βοηθοί και ήρωες. Η νέα σας κανονικότητα. Πράξεις καλοσύνης. Αυτοί είναι οι τρεις θεματικοί άξονες της έκθεσης «Hold Still», που παρουσιάζει 100 στιγμιότυπα από την πανδημία στην Αγγλία. Καθένα τους κρύβει μια ιστορία γεμάτη ανθρώπινα συναισθήματα, από ελπίδα και χαρά μέχρι θλίψη για την απώλεια αγαπημένων προσώπων.

Το στρατηγείο του Winston Churchill, έγινε ξενοδοχείο!

Τα αποκαλυπτήρια έκανε διαδικτυακά η Εθνική Πινακοθήκη Πορτρέτων της Αγγλίας και η Κάθριν Μίντλετον. Ως πάτρονας της Πινακοθήκης, η δούκισσα του Κέιμπριτζ είχε καλέσει τον κόσμο στις αρχές Μαΐου να στείλει εικόνες που θεωρούσε ότι συνθέτουν την εικόνα της πανδημίας στη χώρα. Σε διάστημα έξι εβδομάδων υποβλήθηκαν 31.598, από τις οποίες επιλέχθηκαν οι 100 πιο αντιπροσωπευτικές.

Η επιλογή των φωτογραφιών δεν έγινε με αισθητικά κριτήρια, αλλά με βάση την ιστορία που αναδεικνύουν. Επιλέξαμε επτά από αυτές και τις παρουσιάζουμε μαζί με τα συνοδευτικά κείμενα.

1. ΦΟΡΑΜΕ ΠΑΝΤΑ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

«Θέλουμε πάντα οι ένοικοι του κέντρου μας, οι οποίοι πάσχουν από άνοια, να ξέρουν ότι χαμογελάμε κάτω από τις μάσκες μας. Η Τζιλ, συντονίστρια των δράσεών μας, τράβηξε αυτή τη φωτογραφία γιατί θέλαμε να δείξουμε όχι μόνο τα μάτια μας που χαμογελάνε αλλά και τα φιλικά πρόσωπά μας. Στη φωτογραφία εικονίζονται η Μπεθ και η Σαντέ, που είναι εξαιρετικές νοσηλεύτριες, και είμαστε όλοι πολύ περήφανοι που προσαρμοστήκαμε για να κάνουμε τα χαμόγελά μας να φαίνονται ολόκληρα πίσω από τις μάσκες. Έπρεπε να μάθουμε νέους τρόπου επικοινωνίας με τους ενοίκους μας κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αφού η μάσκα είναι τόσο περιοριστική και κρύβει το χαμόγελό μας, που μπορεί να καθησυχάσει τον άλλο. Εξακολουθούμε όλοι να χαμογελάμε και θέλουμε να φαίνεται όσο γίνεται περισσότερο».

2. ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ

«Όταν ανακοινώθηκε ότι οι εκκλησίες έπρεπε να κλείσουν για το κοινό για να ελαττωθεί η μετάδοση του ιού, ήθελα να διαβεβαιώσω την ενορία μας ότι, παρόλο που δεν μπορούσαμε να είμαστε όλοι μαζί, οι φωτογραφίες τους στην εκκλησία συμβόλιζαν ότι εκείνοι και οι αγαπημένοι τους ήταν πάντα στις σκέψεις και τις προσευχές μας».

3. ΓΑΜΟΣ ΣΕ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ

«Έπρεπε να ματαιώσουμε τα σχέδια που είχαμε κάνει για τον γάμο μας, γιατί ήταν προφανές ότι δεν μπορούσαμε να προχωρήσουμε. Δεν μας φαινόταν σωστό, όμως, να μην το χαρούμε όταν ήρθε η μέρα που θα γινόταν. Οπότε ντυθήκαμε κι εμείς και τα παιδιά μας και το γιορτάσαμε μεταξύ μας. Είχε πλάκα και είναι μια μέρα που θα τη θυμόμαστε, που έδωσε μια θετική τροπή σε μια κατάσταση που θα μπορούσε να είναι καταθλιπτική».

4. ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΜΕ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ

«Το πιο δύσκολο για την 4χρονη κόρη μου, την Ίζομπελ, ήταν ότι της έλειπαν τα παραμύθια που της διάβαζε η γιαγιά της, οπότε κάποια βράδια η γιαγιά της της διάβαζε παραμύθια μέσω βιντεοκλήσης μέχρι που να την πάρει ο ύπνος και να ονειρευτεί πότε θα ξαναβρεθούν. Είναι πολύ δεμένες και ήταν πολύ τρυφερό να βλέπουμε ότι μπορούσαν να επικοινωνήσουν μέσα στην καραντίνα, γιατί έλειπε πολύ η μία στην άλλη».

5. ΟΙ SPIDER MEN ΤΟΥ ΣΤΟΚΠΟΡΤ ΦΕΡΝΟΥΝ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

«Οι Spider Men του Στόκπορτ ξεκίνησαν από δυο φίλους, τον Τζέισον Μπάιρντ και τον Άντριου Μπάλντοκ, που βγήκαν στους δρόμους του Στόκπορτ με το που ξεκίνησε το lockdown ντυμένοι με τη στολή του Spider Man και αξιοποιούσαν την καθημερινή τους γυμναστική για να κάνουν τα παιδιά να χαμογελάνε. Αυτό εξελίχθηκε σε εθνικό φαινόμενο με περισσότερα από 50 άτομα να κυκλοφορούν ντυμένα με τις στολές διάφορων χαρακτήρων. Εκτός από τις βόλτες στη γειτονιά για να χαρίζουν “χαμόγελα κοινωνικής αποστασιοποίησης”, όπως τα χαρακτήριζε ο Τζέισον, έκαναν έναν λογαριασμό για δωρεές υπέρ των δράσεων του Εθνικού Συστήματος Υγείας και τους τέσσερις μήνες του lockdown συγκέντρωσαν περισσότερες από 60 χιλιάδες λίρες για τους πραγματικούς υπερήρωες, το μέλη του».

6. Η ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ

«Επειδή η μητέρα μου ήταν μακριά από τα εγγόνια της για τρεις μήνες, της έφτιαξα μια “κουβέρτα αγκαλιάς” για να μπορέσει να χαρεί την πολυπόθητη επαφή μαζί τους».

7. ΑΚΟΥΑΤΣ

«Αυτή είναι η Άκουατς. Τη γνώρισα σε μια διαμαρτυρία για το Black Lives Matter έξω από την πρεσβεία των ΗΠΑ στο Λονδίνο και της ζήτησα να τη φωτογραφίσω, οπότε έβγαλε τη μάσκα της και πόζαρε για μένα. Από τότε είμαστε φίλοι και ελπίζω να παραμείνουμε για πολλά χρόνια. Η δύναμη και το πνεύμα της είναι όμορφα και μοναδικά. Για μένα, αυτή η φωτογραφία θυμίζει όσους από εμάς χάθηκαν. Τον καθένα ξεχωριστά. Τον Τζορτζ Φλόιντ. Την Μπριόνα Τέιλορ. Τους αναρίθμητους άλλους που γνωρίζουμε και που δεν γνωρίζουμε. Ελπίζω ότι η νέα κανονικότητα μετά τον COVID-19 θα είναι η ευγένεια, η ισότητα, η συμπόνοια, η αγάπη. Ελπίζω η νέα κανονικότητα να είναι ότι θα φροντίζουμε ό,τι είναι σημαντικό όσον αφορά και σε εμάς και στον πλανήτη. Αν αυτή η πανδημία μας δίδαξε κάτι, είναι ότι εκείνο που χρειαζόμαστε πραγματικά είναι να είναι καλά όσοι αγαπάμε. Δεν ήταν ούτε τα εμπορικά κέντρα, ούτε οι πτήσεις ανά τον κόσμο, ούτε τα κτίρια στα οποία μαζευόμασταν ό,τι μας έλειψε πραγματικά στο lockdown – ήταν οι άνθρωποι. Η ανθρώπινη επαφή είναι ό,τι σημαντικότερο έχουμε. Ελπίζω ότι θα συνεχίσουμε να το νιώθουμε αυτό πολύ μετά το 2020».